Hapon ng Sabbath, Enero 4
Talatang Sauluhin:
“Sumagot si Jesus at sinabi sa kaniya, Kung ang sinoman ay umiibig sa akin, ay kaniyang tutuparin ang aking salita: at siya'y iibigin ng aking Ama, at kami'y pasasa kaniya, at siya'y gagawin naming aming tahanan.” KJV - Juan 14:23
“Ang mga may mapagpakumbaba at mapanalanging pagsasaliksik sa Banal na Kasulatan upang malaman at sundin ang kalooban ng Diyos ay hindi mag-aalinlangan sa kanilang mga tungkulin sa Diyos. Sapagkat, “Kung ang sinomang tao ay nagiibig gumawa ng kaniyang kalooban, ay makikilala niya ang turo.” (Juan 7:17). Kung nais mong maunawaan ang hiwaga ng kabanalan, kailangang sundin mo ang malinaw na salita ng katotohanan—may nararamdaman man o wala, may damdamin man o wala. Ang pagsunod ay dapat ibigay mula sa pagkilos ng prinsipyo, at ang tama ay dapat isagawa sa lahat ng pagkakataon. Ito ang katangian na hinirang ng Diyos tungo sa kaligtasan. BLJ 45.3
“Ang pagsubok ng isang tunay na Kristiyano ay ibinibigay sa Salita ng Diyos. Sabi ni Jesus, “Kung ako'y inyong iniibig, ay tutuparin ninyo ang aking mga utos” ( Juan 14:15 ). “Ang mayroon ng aking mga utos, at tinutupad ang mga yaon, ay siyang umiibig sa akin: at ang umiibig sa akin ay iibigin ng aking Ama, at siya'y iibigin ko, at ako'y magpapakahayag sa kaniya.... ung ang sinoman ay umiibig sa akin, ay kaniyang tutuparin ang aking salita: at siya'y iibigin ng aking Ama, at kami'y pasasa kaniya, at siya'y gagawin naming aming tahanan. Ang hindi umiibig sa akin ay hindi tumutupad ng aking mga salita: at ang salitang inyong narinig ay hindi akin, kundi sa Amang nagsugo sa akin.” ( Mga talata 21–24 ). BLJ 45.4
“Narito ang mga kondisyon kung paanong ang bawat kaluluwa ay maihahalal sa buhay na walang hanggan. Ang iyong pagsunod sa mga utos ng Diyos ay magpapatunay ng iyong karapatan sa isang mana kasama ng mga banal sa liwanag. Ang Diyos ay naghalal ng isang tiyak na kahusayan ng katangian; at bawat isa na, sa pamamagitan ng biyaya ni Cristo ay makakaabot sa Kanyang pamantayan ay makakapasok sa kaharian ng kaluwalhatian.— Christian Education, 117, 118 .” BLJ 45.5
Linggo, Enero 5
Ang Walang hanggang Pag-ibig ng Diyos
Basahin ang Awit 33:5 at Awit 145:9. Ano ang itinuturo ng mga talatang ito tungkol sa kung gaano kalawak ang maibiging-kabaitan, habag, at awa ng Diyos ?
“Ang Diyos ay nangungusap sa atin sa pamamagitan ng Kanyang mga pagkilos at sa pamamagitan ng impluwensya ng Kanyang Espiritu sa ating puso. Sa ating mga kalagayan at kapaligiran, sa mga pagbabagong nagaganap araw-araw sa ating paligid, makakakita tayo ng mahahalagang aral kung ang ating mga puso ay bukas lamang upang maunawaan ang mga ito. Sabi sa mga awit, habang sinusubaybayan ang gawa ng Diyos, “ang lupa ay puno ng kagandahang-loob ng Panginoon.” Kung sino ang pantas ay magbulay sa mga bagay na ito, at kanilang magugunita ang mga kagandahang-loob ng Panginoon.” Awit 33:5 ; 107:43 .” SC 87.2
“Ang Panginoong Diyos ng langit ay naghahangad mula sa atin ng pinakamataas na paggalang. Dapat tayong matakot sa Diyos, mahalin ang Diyos, at sundin ang lahat ng Kanyang mga kautusan. Siya ay sakdal sa Kanyang kabutihan, puno ng awa at habag, palaging gumagawa para sa ikabubuti at kaligayahan ng sangkatauhan; ngunit ang kanilang sariling mga plano at haka-haka ay salungat sa kalooban at paraan ng Diyos, at nagtataglay ng likas na makasisira sa Kanyang mga landas, at ilalagay ang kanilang makitid na karunungan sa mas mataas na antas sa pagpili ng kanilang daan at kalooban. Ang resulta nito ay kalungkutan, pagdurusa, at walang hanggang pagkabigo. “Ang Panginoon ay mabuti sa lahat; at ang kaniyang mga malumanay na kaawaan ay nasa lahat niyang mga gawa.” Binubuksan ang Kanyang mga kamay, at sinasapatan ang nasa ng bawa't bagay na may buhay...” ang lupa ay puno ng kagandahang-loob ng Panginoon.” 19MR 323.1
Basahin ang 2 Pedro 3:9, 1 Timoteo 2:4, at Ezekiel 33:11. Ano ang itinuturo ng mga talatang ito tungkol sa pagnanais ng Diyos na iligtas ang lahat?
“ Dapat gamitin ng mga lingkod ng Diyos ang bawat mapagkukunan para sa pagpapalawig ng Kanyang kaharian. Ipinahayag ni apostol Pablo na ito ay “mabuti at nakalulugod sa paningin ng Dios na ating Tagapagligtas; Na siyang may ibig na ang lahat ng mga tao'y mangaligtas, at mangakaalam ng katotohanan” na “ang mga pagsusumamo, mga panalangin, mga pamamagitan, at pagbibigay ng pasasalamat, ay gawin para sa lahat ng tao.” 1 Timoteo 2:3, 4, 1 . At Sinabi ni Santiago: “alamin nito na ang nagpapabalik-loob ng isang makasalanan, mula sa kamalian ng lakad niya ay magliligtas ng isang kaluluwa sa kamatayan, at magtatakip ng karamihang kasalanan.” Santiago 5:20 . Ang bawat mananampalataya ay nangako na makiisa sa kanyang mga kapatid sa pagbibigay ng paanyaya, “Magsiparito kayo; sapagka't ang lahat ng mga bagay ay nahahanda na.” Lucas 14:17 . Ang bawat isa ay dapat hikayatin ang iba sa paggawa ng buong pusong gawain. Ang mga taimtim na paanyaya ay ibibigay ng isang buhay na iglesia. Ang mga uhaw na kaluluwa ay aakayin sa bukal ng buhay. 7T 14.3
“Huwag tumingin sa mga tao o umasa sa kanila, o isipin na sila ay hindi nagkakamali; sa halip ay palagiang tumingin kay Hesus. Huwag magsabi ng anumang bagay na makakasira sa pananampalataya. Ipahayag ang iyong mga lihim na kasalanan nang mag-isa sa harap ng Diyos. Ipahayag ang mga paglihis ng iyong puso sa Kanya na perpektong nakakaalam kung paano lunasan ang iyong kalagayan. Kung nagkasala ka sa iyong kapwa, aminin mo sa kanya ang iyong kasalanan at ipakita ang bunga nito sa pamamagitan ng kabayaran. Pagkatapos ay angkinin ang pagpapala. Lumapit sa Diyos sa kung ano ka, at hayaang pagalingin Niya ang lahat ng iyong mga kahinaan. Ilagak ang iyong kalagayan sa trono ng biyaya; hayaan ang gawain na maging ganap. Maging tapat sa pakikitungo sa Diyos at sa iyong sariling kaluluwa. Kung lalapit ka sa Kanya na may tunay na nagsisising puso, bibigyan ka Niya ng tagumpay. Pagkatapos ay maaari kang magbigay ng matamis na patotoo ukol sa iyong pagkalaya, na nagpapahayag ng mga papuri sa Kanya na tumawag sa iyo mula sa kadiliman patungo sa Kanyang kagila-gilalas na kaliwanagan. Hindi ka Niya huhusgahan. Ang iyong kapwa-tao ay hindi maaaring magpawalang-sala sa iyo mula sa kasalanan o maglinis sa iyong kasamaan. Si Jesus lamang ang makapagbibigay sa iyo ng kapayapaan. Minahal ka Niya at ibinigay ang Kanyang sarili para sa iyo. Ang Kanyang dakilang puso ng pag-ibig ay “nahahabag sa ating kahinaan.” Anong mga uri ng kasalanan ang napakalaki upang hindi Niya patawarin? Anong kaluluwa ang nasa dilim at inaapi ng kasalanan upang hindi Niya mailigtas? Siya ay mapagbiyaya, at hindi naghahanap ng merito mula sa atin, kundi dahil sa Kanyang walang hangganang kabutihan ay pinagagaling ang ating mga pagtalikod at minamahal tayo ng malaya, habang tayo’y makasalanan pa. Siya ay ‘banayad sa pagkagalit, at dakila sa kagandahang-loob;’ ‘mapagpahinuhod sa inyo, na hindi niya ibig na sinoman ay mapahamak, kundi ang lahat ay magsipagsisi.” 5T 649.1
Lunes, Enero 6
Ang Tipanang Pag-ibig
Basahin ang Deuteronomio 7:6–9. Ano ang itinuturo ng mga talatang ito tungkol sa kaugnayan sa pagitan ng tipan ng Diyos at ng Kanyang kagandahang-loob?
“Sapagka't ipagtanong mo nga sa mga araw na nagdaan, na nangauna sa iyo, mula nang araw na lalangin ng Dios ang tao sa ibabaw ng lupa, at mula sa isang hangganan ng langit hanggang sa kabila, kung nagkaroon ng gaya ng dakilang bagay na ito, o may narinig na gaya nito? Narinig ba kaya kailan man ng mga tao ang tinig ng Dios na nagsalita sa gitna ng apoy, gaya ng narinig mo, at nabuhay? O may Dios kaya na nagsikap na yumaon at sumakop ng isang bansa sa gitna ng ibang bansa, sa pamamagitan ng mga tukso, ng mga tanda, at ng mga kababalaghan, at ng pagbabaka, at ng makapangyarihang kamay, at ng unat na bisig, at ng mga malaking kakilabutan ayon sa lahat na ginawa ng Panginoon mong Dios sa iyo sa Egipto, sa harap ng iyong mga mata? Sa iyo ipinakita ito, upang iyong makilala na ang Panginoon ay siyang Dios; wala nang iba liban sa kaniya.” PP 463.4
“ Hindi kayo inibig ng Panginoon, ni pinili kayo ng dahil sa kayo'y marami sa bilang kay sa alin mang bayan; sapagka't kayo ang pinakamaliit sa lahat ng mga bayan: Kundi dahil sa inibig kayo ng Panginoon, at dahil sa kaniyang tinupad ang sumpa na kaniyang isinumpa sa inyong mga magulang, ay inilabas kayo ng Panginoon sa pamamagitan ng makapangyarihang kamay at tinubos kayo sa bahay ng pagkaalipin, mula sa kamay ni Faraon na hari sa Egipto. Talastasin mo nga, na ang Panginoon ninyong Dios, ay siyang Dios: ang tapat na Dios, na nag-iingat ng tipan at naggagawad ng kagandahang-loob sa mga umiibig sa kaniya, at tumutupad ng kaniyang mga utos, hanggang sa isang libong salin ng lahi.” Deuteronomio 7:7-9 . PP 464.1
Ang bayan ng Israel ay palagiang isinisisi ang kanilang mga suliranin kay Moises; ngunit ngayon ay nawala na ang kanilang mga hinala na siya ay pinangungunahan ng kayabangan, ambisyon, o pagiging makasarili, at nakinig sila ng may pagtitiwala sa kanyang mga salita. Tapat na ipinaalala ni Moises sa kanila ang kanilang mga pagkakamali at ang mga pagsuway ng kanilang mga ama. Madalas silang nakadarama ng pagkabigo at pagrerebelde dahil sa kanilang mahabang paglalakbay sa ilang; ngunit ang Panginoon ay hindi dapat sisihin sa pagkaantala ng kanilang pag-angkin sa Canaan. Siya mismo ay labis na nasaktan dahil hindi Niya sila maihatid agad sa ipinangakong lupain, at maipakita sa lahat ng bansa ang Kanyang makapangyarihang kapangyarihan sa pagliligtas ng Kanyang bayan. Dahil sa kanilang kawalan ng tiwala sa Diyos, dahil sa kanilang pagmamataas at kawalang pananampalataya, hindi sila nasumpungang handang pumasok sa Canaan. Hindi nila magagawang ipakita na sila ay bayan na ang Diyos ay ang Panginoon; sapagkat hindi nila taglay ang Kanyang katangian ng kadalisayan, kabutihan, at kagandahang-loob. Kung ang kanilang mga ama ay nagpasakop nang may pananampalataya sa patnubay ng Diyos, na pinamamahalaan ng Kanyang mga hatol at lumalakad sa Kanyang mga alituntunin, matagal na sana silang nanirahan sa Canaan bilang isang maunlad, banal, at masayang bayan. Ang pagkaantala nila sa pagpasok sa mabuting lupain ay nakapagdulot ng kahihiyan sa Diyos at nakabawas sa Kanyang kaluwalhatian sa paningin ng mga nakapaligid na bansa.. PP 464.2
Martes, Enero 7
Kondisyunal na Ugnayan
Basahin ang Oseas 9:15, Jeremias 16:5, Roma 11:22, at Judas 21. Ano ang itinuturo ng mga talatang ito tungkol sa kung paanong ang pakinabang ng pag-ibig ng Diyos ay maaaring tanggihan—at mawala?
“ Inihalintulad ni Pablo ang nalabi sa Israel sa isang marangal na puno ng olibo, na ang ilan sa mga sanga ay naputol. Inihalintulad niya ang mga Gentil sa mga sanga mula sa isang ligaw na puno ng olibo, na inihugpong sa pinakapuno. “kung ang ilang mga sanga'y nangabali,” ang sulat niya sa mga mananampalatayang Gentil, “at ikaw, na isang olibong ligaw ay isinanib ka sa kanila, at ikaw ay naging kabahagi nila sa ugat ng katabaan ng punong olibo; Huwag kang magpalalo sa mga sanga: datapuwa't kung magpalalo ka, ay hindi ikaw ang nagkakandili sa ugat, kundi ang ugat ang nagkakandili sa iyo. Sasabihin mo nga, Ang mga sanga ay nangabali upang ako ay makasanib. Mabuti; sa kawalan nila ng pananampalataya ay nangabali sila, at sa iyong pananampalataya'y nakatayo ka. Huwag kang magpalalo kundi matakot ka: Sapagka't kung hindi nga pinatawad ng Dios ang mga talagang sanga, ikaw man ay hindi patatawarin. Masdan mo nga ang kabutihan at ang kabagsikan ng Dios: ang kabagsikan ay sa nangahulog, datapuwa't ang kabutihan ng Dios ay sa iyo, kung mamamalagi ka sa kaniyang kabutihan: sa ibang paraan ay ikaw man ay puputulin.” AA 377.1
“Sa pamamagitan ng kawalan ng pananampalataya at pagtanggi sa layunin ng Langit para sa kanya, ang Israel bilang isang bayan ay nawalan ng kaugnayan sa Diyos. Ngunit ang mga sanga na nahiwalay sa puno ay iniugnay muli ng Diyos sa tunay na lahi ng Israel—ang nalabi na nanatiling tapat sa Diyos ng kanilang mga ninuno. “Sila rin naman,” ang pahayag ng apostol tungkol sa mga baling sanga na ito, “kung hindi mangagsisilagi sa di pananampalataya ay mangakakasanib: sapagka't makapangyarihan ang Dios upang sila'y isanib na muli.” “Kung ikaw, sulat niya sa mga Gentil, ay pinutol doon sa talagang olibong ligaw, at laban sa kaugalian ay isinanib ka sa mabuting punong olibo; gaano pa nga ang mga ito, na mga talagang sanga, na mangakakasanib sa kanilang sariling punong olibo? Sapagka't hindi ko ibig, mga kapatid, na di ninyo maalaman ang hiwagang ito, baka kayo'y mangagmarunong sa inyong sariling mga haka, na ang katigasan ng isang bahagi ay nangyari sa Israel, hanggang sa pumasok ang kapunuan ng mga Gentil.” AA 377.2
“Ang Diyos ay hindi nagtatangi ng mga tao. Ang mga nagpaparangal sa kanya ay pararangalan niya. Tungkol sa mga sumusunod sa kaniyang mga utos ay nasusulat, Kayo'y ganap sa kaniya. Nakikipagtulungan sila sa kanya sa gawain ng pagliligtas ng kaluluwa. Sabi ng Diyos sa kanila. “Nguni't kayo, mga minamahal, papagtibayin ninyo ang inyong sarili sa inyong lubhang banal na pananampalataya, na manalangin sa Espiritu Santo, Na magsipanatili kayo sa pagibig sa Dios, na inyong asahan ang awa ng ating Panginoong Jesucristo sa ikabubuhay na walang hanggan. At ang ibang nagaalinlangan ay inyong kahabagan; At ang iba'y inyong iligtas, na agawin ninyo sa apoy; at ang iba'y inyong kahabagan na may takot; na inyong kapootan pati ng damit na nadungisan ng laman.” RH Hulyo 1, 1902, Art. A, par. 9
Miyerkules, Enero 8
Pinatibay ng Awa
Basahin ang 1 Juan 4:7–20, na may partikular na diin sa mga talata 7 at 19. Ano ang sinasabi nito sa atin tungkol sa priyoridad ng pag-ibig ng Diyos?
“Ang biyaya ng Diyos ang pangunahing tema ng Ebanghelyo. Ang biyaya ng Diyos ay ang pagpapakita ng Kanyang pag-ibig—isang pag-ibig na ginagawang posible na maligtas ang nahulog na tao sa pamamagitan ni Cristo, na ginagawang posible ang pagkakaisa at pagtutulungan ng sangkatauhan sa pagka-Diyos. ST Agosto 12, 1908, par. 1
“Hindi dahil sa una nating inibig Siya ay inibig tayo ni Cristo; ngunit “nang tayo'y mga makasalanan pa, si Cristo ay namatay dahil sa atin. Hindi Niya tayo tinatrato ayon sa nararapat sa atin. Bagama't ang ating mga kasalanan ay nararapat na parusahan, hindi Niya tayo hinahatulan. Sa paglipas ng mga taon ay tinitiis Niya ang ating kahinaan at kamangmangan, ang ating kawalang-pasasalamat at pagiging suwail; sa kabila ng ating pagkaligaw, katigasan ng puso, at pagpapabaya sa Kanyang banal na salita, ang Kanyang kamay ay patuloy na nakaunat. ST Agosto 12, 1908, par. 2
“Sa anong walang hanggang kahalagahan para sa Ama at sa Anak ang ginawang mahabagin at kahanga-hangang paraan para sa ating katubusan! Bumaba si Cristo mula sa Kanyang mataas na kalagayan bilang Pinuno ng mga hukbo ng langit; at isinantabi Niya ang Kanyang maharlikang balabal at koronang panghari, binihisan ang Kanyang pagka-Diyos ng katawang-tao, at pumarito sa lupa upang Siya ay makapiling natin at magbigay sa mga tao ng biyaya upang magtagumpay gaya ng Kanyang pagtatagumpay. Ang pagsuway ni Adan sa paniniwala sa kasinungalingan ni Satanas ay nagdulot ng kamatayan ng Anak ng Diyos; ngunit sa kabila ng dakila at di-masukat na halaga, ang pag-ibig at kabutihan ng Diyos ay nagningning nang mas maliwanag kaysa noong unang paglikha. “Kung saan nanagana ang kasalanan, ay nanaganang lubha ang biyaya.” ST Agosto 12, 1908, par. 3
“Ang Panginoong Diyos, sa pamamagitan ni Jesucristo, ay patuloy na inaabot ang Kanyang kamay bilang paanyaya sa mga makasalanan at sa mga nangahulog. Tatanggapin Niya ang lahat. Malugod Niyang tinatanggap ang lahat. Ang Kanyang kaluwalhatian ay magpatawad sa pinakamatinding makasalanan. Kanyang kukunin ang huli mula sa makapangyarihan; at ililigtas Niya ang nabihag; kukunin Niya ang dupong sa apoy; ibababa Niya ang gintong tanikala ng Kanyang awa sa pinakamababang kalaliman ng paghihirap at dalamhati ng tao, at itataas ang napariwarang kaluluwa na nadungisan ng kasalanan. ST Agosto 12, 1908, par. 4
“Ang bawat tao ay ang layunin ng mapagmahal na interes Niya na nag-alay ng Kanyang buhay upang maibalik Niya ang mga tao sa Diyos. Ang mga kaluluwang nagkasala at walang kakayanan sa sarili, na maaaring wasakin ng mga sining at mga silo ni Satanas, ay inaalagaan gaya ng pag-aalaga ng pastol sa mga tupa ng kanyang kawan.” ST Agosto 12, 1908, par. 5
Huwebes, Enero 9
Malayang Natanggap Mo; Malayang Magbigay
Basahin ang Juan 15:12, 1 Juan 3:16, at 1 Juan 4:7–12. Ano ang itinuturo ng mga talatang ito tungkol sa kaugnayan sa pagitan ng pag-ibig ng Diyos, ng ating pagmamahal sa Diyos, at ng pagmamahal sa iba?
“Inutusan ni Cristo ang mga unang alagad na magmahalan sa isa’t isa gaya ng pagmamahal Niya sa kanila. Sa ganitong paraan, sila’y magbibigay ng patotoo sa mundo na si Cristo ay nananahan sa kanilang kalooban, ang pag-asa ng kaluwalhatian. “ Isang bagong utos ang sa inyo'y ibinibigay ko, na kayo'y mangagibigan sa isa't isa: na kung paanong iniibig ko kayo, ay mangagibigan naman kayo sa isa't isa.” Juan 13:34. Nang mga panahong sinabi Niya ang mga salitang ito, hindi maunawaan ng mga alagad ang kahulugan nito; ngunit matapos nilang masaksihan ang pagdurusa ni Cristo, matapos ang Kanyang pagkakapako sa krus, pagkabuhay na mag-uli, at pag-akyat sa langit, at matapos na bumaba sa kanila ang Banal na Espiritu sa araw ng Pentecostes, nagkaroon sila ng mas malinaw na pang-unawa tungkol sa pag-ibig ng Diyos at sa uri ng pagmamahal na dapat nilang taglayin para sa isa’t isa. Noon ay masasabi ni Juan sa kanyang mga kapwa alagad: AA 547.1
“Dito'y nakikilala natin ang pagibig, sapagka't kaniyang ibinigay ang kaniyang buhay dahil sa atin; at nararapat nating ibigay ang ating mga buhay dahil sa mga kapatid.” AA 547.2
“Pagkatapos ng pagbaba ng Banal na Espiritu, nang ang mga alagad ay lumabas upang ipahayag ang isang buhay na Tagapagligtas, ang tanging hangarin nila ay ang kaligtasan ng mga kaluluwa. Naramdaman nila ang tamis ng pakikisama sa mga banal. Sila’y naging mahinahon, maingat, at handang magpakasakit alang-alang sa katotohanan. Sa kanilang pang-araw-araw na pakikitungo sa isa’t isa, inihayag nila ang pagmamahal na iniutos sa kanila ni Cristo. Sa pamamagitan ng di-makasariling mga salita at gawa, sinikap nilang pag-alabin ang pagmamahal na ito sa puso ng iba. AA 547.3
Ang ganitong uri ng pagmamahal ang dapat laging pahalagahan ng mga mananampalataya. Sila’y kailangang sumulong sa masigasig na pagsunod sa bagong utos. Dapat silang maging malapit kay Cristo upang magawa nilang sundin ang lahat ng Kanyang mga kahilingan. Ang kanilang mga buhay ay dapat magpahayag ng kapangyarihan ng isang Tagapagligtas nagdulot ng katuwiran sa kanila sa pamamagitan ng Kanyang katuwiran.” AA 547.4
Biyernes, Enero 10
Karagdagang Kaisipan
Ezekiel 36:17-31 (KJV)
“Anak ng tao, nang tumatahan ang sangbahayan ni Israel sa kanilang sariling lupain, kanilang inihawa ng kanilang lakad at ng kanilang mga gawa: ang kanilang lakad sa harap ko ay naging parang karumihan ng babae sa kaniyang kapanahunan. Kaya't aking ibinugso ang aking kapusukan sa kanila dahil sa dugo na kanilang ibinubo sa lupain, at dahil sa kanilang nilapastangan ng kanilang mga diosdiosan; At aking pinangalat sila sa mga bansa, at sila'y nagsipanabog sa mga lupain: ayon sa kanilang lakad at ayon sa kanilang mga gawa ay hinatulan ko sila. At nang sila'y dumating sa mga bansa, na kanilang pinaroonan, kanilang nilapastangan ang aking banal na pangalan; sa pagsasabi ng mga tao tungkol sa kanila, Ang mga ito ay bayan ng Panginoon, at nagsilabas sa kaniyang lupain. Nguni't iginalang ko ang aking banal na pangalan, na nilapastangan ng sangbahayan ni Israel sa mga bansa na kanilang pinaroonan. Kaya't sabihin mo sa sangbahayan ni Israel, Ganito ang sabi ng Panginoong Dios; Hindi ko ginawa ito dahil sa inyo, Oh sangbahayan ni Israel, kundi dahil sa aking banal na pangalan, na inyong nilapastangan sa mga bansa na inyong pinaroonan. At aking babanalin ang aking dakilang pangalan, na nalapastangan sa mga bansa, na inyong nilapastangan sa gitna nila; at malalaman ng mga bansa na ako ang Panginoon, sabi ng Panginoong Dios, pagka ako'y aariing banal sa inyo sa harap ng kanilang mga mata. Sapagka't aking kukunin kayo sa mga bansa, at pipisanin ko kayo na mula sa lahat ng lupain, at dadalhin ko kayo sa inyong sariling lupain. At ako'y magwiwisik ng malinis na tubig sa inyo, at kayo'y magiging malinis: sa buo ninyong karumihan, at sa lahat ninyong mga diosdiosan, lilinisin ko kayo. Bibigyan ko rin naman kayo ng bagong puso, at lalagyan ko ang loob ninyo ng bagong diwa; at aking aalisin ang batong puso sa inyong katawan, at aking bibigyan kayo ng pusong laman. At aking ilalagay ang aking Espiritu sa loob ninyo, at palalakarin ko kayo ng ayon sa aking mga palatuntunan, at inyong iingatan ang aking mga kahatulan, at isasagawa. At kayo'y magsisitahan sa lupain na ibinigay ko sa inyong mga magulang; at kayo'y magiging aking bayan, at ako'y magiging inyong Dios. At lilinisin ko kayo sa lahat ninyong karumihan: at aking patutubuin ang trigo, at aking pararamihin, at hindi na ako magpaparating ng kagutom sa inyo. At aking pararamihin ang bunga ng punong kahoy, at ang ani sa bukid, upang huwag na kayong tumanggap pa ng kadustaan ng kagutom sa mga bansa. Kung magkagayo'y inyong maaalaala ang inyong mga masamang lakad, at ang inyong mga gawa na hindi mabuti; at kayo'y mayayamot sa inyong sarili sa inyong paninging sarili, dahil sa inyong mga kasamaan at dahil sa inyong mga kasuklamsuklam. Hindi dahil sa inyo ginagawa ko ito, sabi ng Panginoong Dios, tantuin ninyo: kayo'y mangahiya at mangalito dahil sa inyong mga lakad, Oh sangbahayan ni Israel.”