Ang Ama, ang Anak, at ang Espiritu
Liksyon 11, Ikaapat na Trimestre Disyembre 7-13, 2024
Ibahagi ang Liksyong ito
Hapon ng Sabbath Disyembre 7
Talatang Sauluhin:
“Nguni't ang Mangaaliw, sa makatuwid baga'y ang Espiritu Santo, na susuguin ng Ama sa aking pangalan, siya ang magtuturo sa inyo ng lahat ng mga bagay, at magpapaalaala sa inyo ng lahat ng sa inyo'y aking sinabi.” KJV - Juan 14:26
“Sa paglalarawan ni Jesus sa mga alagad ng gawain ng Espiritu Santo, nais ni Jesus na bigyan sila ng kagalakan at pag-asa na siya ring nagbigay inspirasyon sa Kanyang puso. Siya ay nagalak dahil sa masaganang tulong na Kanyang inihanda para sa Kanyang iglesia. Ang Espiritu Santo ang pinakamataas sa lahat ng mga kaloob na maaari Niyang hilingin mula sa Kanyang Ama para sa kapurihan ng Kanyang bayan. Ang Espiritu ay ibinibigay bilang isang ahenteng nagbabagong-buhay, at kung wala ito, ang sakripisyo ni Cristo ay walang halaga. Ang kapangyarihan ng kasamaan ay lumakas sa paglipas ng maraming siglo, at ang pagsuko ng tao sa satanikong pagkaalipin na ito ay nakakapanggilalas. Ang kasalanan ay malalabanan at mapananagumpayan lamang sa pamamagitan ng makapangyarihang ahente ng Ikatlong Persona ng Diyos, na hindi darating sa mas mahinang lakas, kundi sa ganap na kapangyarihan ng Diyos. Ang Espiritu ang nagpapalakas sa mga gawa ng Tagapagligtas ng sanlibutan. Sa pamamagitan ng Espiritu, ang puso ay nagiging dalisay. Sa Espiritu, ang mananampalataya ay nagiging kabahagi sa banal na kalikasan. Ibinigay ni Cristo ang Kanyang Espiritu bilang banal na kapangyarihan upang malabanan ang lahat ng minana at hinubog na likas sa kasamaan, at upang itanim ang Kanyang sariling katangian sa Kanyang iglesia.” Desire of Ages, p. 671.2
Linggo, Disyembre 8
Ang Makalangit na Ama
Ano ang ilan sa mga tungkulin ng Ama, tulad ng inilarawan sa mga sumusunod na talata?
Juan 3:16, 17; Juan 6:57 – “Ang buong mundo araw-araw ay tumatanggap ng pagpapala mula sa Diyos. Bawat patak ng ulan, bawat sinag ng liwanag na ibinibigay sa ating walang utang na loob na lahi, bawat dahon, bulaklak, at bunga, ay nagpapatotoo sa mahabang pagtitiis at dakilang pag-ibig ng Diyos.” COL 301.3
“Ganap na sumuko si Jesus sa kalooban ng Diyos kaya't ang Ama lamang ang makikita sa Kanyang buhay." (Desire of Ages, p. 389.4)
Juan 5:22, 30
“Ang mundo ay ipinagkatiwala kay Cristo, at sa pamamagitan Niya dumating ang bawat pagpapala mula sa Diyos para sa nahulog na lahi. Siya ang Manunubos bago pa at pagkatapos ng Kanyang pagkakatawang-tao. Sa sandaling nagkaroon ng kasalanan, mayroon nang Tagapagligtas." (Desire of Ages, p. 210.2)
Juan 6:32; Juan 14:10, 24
“Ginamit ni Jesus ang tinapay bilang simbolo upang ipakita ang nagbibigay-buhay na kapangyarihan ng Kanyang Espiritu. Ang isa ay nagtataguyod ng pisikal na buhay, samantalang ang isa ay pumupuno sa puso at nagpapalakas sa moral na kapangyarihan. Sinabi Niya, “Ako ang tinapay ng buhay; ang lumalapit sa akin ay hindi magugutom, at ang nananampalataya sa akin ay hindi mauuhaw kailanman.” 2SP 276.2
Sa pamamagitan ni Jesus, mayroong banal na pakikiisa sa pagitan ng Diyos at ng mga tao na, sa pamamagitan ng pagsunod, ay tinanggap sa Minamahal. Kaya't ang sangkatauhan ay naaayon sa kalooban ng pagka-Diyos, tinutupad ang mga salita, 'Kung ako'y inyong iniibig, ay tutuparin ninyo ang aking mga utos.'" (Review and Herald, May 3, 1898, par. 16)
Juan 6:45
“Tanging sa pamamagitan ni Cristo makakakilala ang tao sa Ama. Hindi makakayanang makita ng sangkatauhan ang kaluwalhatian ng Diyos. Ang mga nakarinig sa Diyos ay nakinig sa tinig ng Kanyang Anak, at kay Jesus ng Nazareth ay makikilala nila Siya na sa pamamagitan ng kalikasan at kapahayagan ay nagpapahayag sa Ama.” (Desire of Ages, p. 387.5)
Juan 15:16; Juan 16:23
“Kapag ang tao ay tumugon sa panawagan ni Cristo at tiningnan si Jesus bilang ang Hari na naghirap sa krus ng Kalbaryo, sila ay nagiging isa kay Cristo. Sila ay nagiging pinili ng Diyos, hindi dahil sa kanilang sariling gawa, kundi sa biyaya ni Cristo; sapagkat ang lahat ng kanilang mabubuting gawa ay bunga ng kapangyarihan ng Espiritu ng Diyos. Lahat ay nagmumula sa Diyos, at hindi sa kanila.” (Signs of the Times, May 2, 1892, par. 6)
Lunes , Disyembre 9
Si Jesus at ang Ama
Basahin ang Genesis 3:7–9. Paano nito ipinapakita ang pagitan na ibinunga ng kasalanan, at ano ang kahulugan na ang Diyos ang humahanap sa kanila, hindi ang kabaligtaran?
“Hindi kalooban ng Diyos na malaman ng walang kasalanang mag-asawa ang anumang masama. Malaya Niyang ibinigay sa kanila ang mabuti at iniwas ang masama. Ngunit, laban sa Kanyang utos, kumain sila ng bunga ng ipinagbabawal na punongkahoy, at ngayon ay patuloy silang kakain nito—magkakaroon sila ng kaalaman sa kasamaan—sa lahat ng araw ng kanilang buhay. Mula sa panahong iyon, ang lahi ng tao ay magiging bihag ng mga tukso ni Satanas. Sa halip na ang masayang gawain na ibinigay sa kanila noon, ang pagkabahala at hirap ay magiging kanilang bahagi. Sila ay magkakaroon ng pagkabigo, lungkot, at sakit, at sa huli ay kamatayan.. PP 59.3
“Walang iba kundi si Cristo ang maaaring tumubos sa nahulog na tao mula sa sumpa ng batas at ibalik siya sa pagkakaisa sa Langit. Babatahin ni Cristo sa Kanyang sarili ang pagkakasala at kahihiyan ng kasalanan—napakasakit ng kasalanan sa isang banal na Diyos na kailangan nitong paghiwalayin ang Ama at ang Kanyang Anak. Hahantong si Cristo sa lalim ng paghihirap upang iligtas ang nasirang lahi.” PP 63.2
“Ang Diyos ay dapat na mahayag kay Cristo, “na pinakipagkasundo ang sanglibutan sa kaniya rin.” 2 Corinto 5:19 . Ang tao ay naging napakaaba dahil sa kasalanan kaya't hindi siya maaaring maging naaayon sa Diyos na ang kalikasan ay dalisay at mabuti. Ngunit si Cristo, matapos Niyang tubusin ang tao mula sa hatol ng kautusan, ay magbibigay ng banal na kapangyarihan upang makiisa sa pagsisikap ng tao. Kaya't sa pamamagitan ng pagsisisi sa Diyos at pananampalataya kay Cristo, ang mga nahulog na anak ni Adan ay muling maaaring maging 'mga anak ng Diyos.” 1 Juan 3:2 .” PP 64.1
Anong kahanga-hangang pag-asa ang nakikita para sa atin sa mga talatang ito? Juan 1:1, 2; Juan 5:16–18; Juan 6:69; Juan 10:10, 30; Juan 20:28 .
“Malaon nang panahong ako'y inyong kasama, at hindi mo ako nakikilala, Felipe? Posible bang hindi mo nakikita ang Ama sa mga gawa na Kanyang ginagawa sa pamamagitan Ko? Hindi ka ba naniniwala na ako ay naparito upang magpatotoo tungkol sa Ama? “Paano mo sinasabi, Ipakita mo sa amin ang Ama?” “Ang nakakita sa akin ay nakakita sa Ama.” Si Cristo ay hindi tumigil sa pagiging Diyos nang Siya ay nagkatawang-tao. Bagama't ibinaba Niya ang Kanyang sarili sa sangkatauhan, ang Panguluhang Diyos ay Kanyang sarili pa rin. Si Cristo lamang ang maaaring kumatawan sa Ama sa sangkatauhan, at ang mga alagad ay nagkaroon ng pribilehiyong makita ang representasyong ito sa loob ng mahigit tatlong taon. DA 663.5
“Magsisampalataya kayo sa akin na ako'y nasa Ama, at ang Ama ay nasa akin: o kungdi kaya'y magsisampalataya kayo sa akin dahil sa mga gawa rin.” Ang kanilang pananampalataya ay maaaring isandig sa katibayan na ibinigay sa mga gawa ni Cristo, mga gawa na hindi magagawa ng sinuman sa kanyang sarili, o kailanman magagawa. Ang gawain ni Cristo ay nagpatotoo sa Kanyang kabanalan. Sa pamamagitan Niya ay nahayag ang Ama.” DA 664.1
Martes, Disyembre 10
Ang Makilala ang Anak ay ang Makilala ang Ama
Ano ang itinuturo sa atin ng mga sumusunod na talata tungkol sa relasyon ni Jesus at ng Ama? Juan 7:16; Juan 8:38; Juan 14:10, 23; Juan 15:1, 9, 10; Juan 16:27, 28; Juan 17:3 .
“Bilang si Jehova, ang kataas-taasang Tagapamahala, ang Diyos ay hindi maaaring personal na makipag-usap sa makasalanang mga tao, ngunit mahal na mahal Niya ang sanlibutan kung kaya't ipinadala Niya si Jesus sa ating mundo bilang isang paghahayag ng Kanyang Sarili. “Ako at ang Ama ay iisa.,” pahayag ni Cristo. [ Juan 10:30 .] “ At sinoma'y hindi nakakakilala sa Ama, kundi ang Anak, at yaong ibiging pagpahayagan ng Anak.” [ Mateo 11:27 .] 18LtMs, Ms 124, 1903, par. 2
“At si Cristo rin ang tagapaghayag ng mga puso ng mga tao. Siya ang naglalantad ng kasalanan. Sa pamamagitan Niya ang mga katangian ng lahat ay susubukin. At binigyan niya siya ng kapamahalaang makahatol, sapagka't siya'y anak ng tao.” [ Juan 5:27 .] 18LtMs, Ms 124, 1903, par. 3
“Sa pagtanggap ng sangkatauhan sa Kanya, si Cristo ay naging kaisa ng sangkatauhan at kasabay nito ay inihayag ang ating makalangit na Ama sa mga makasalanang tao. Siya ay ginawang katulad ng Kanyang mga kapatid. Siya ay naging laman, na naging katulad natin. Siya ay nagutom at nauhaw at napagod. Siya rin ay napalalakas ng pagkain at ng pagtulog. Kabahagi Siya ng mga tao, ngunit Siya ay naging walang kapintasang Anak ng Diyos. Siya ay isang dayuhan at manlalakbay sa lupa—sa mundo, ngunit hindi naging makamundo; tinukso at sinubok kung paanong tinutukso at sinusubok ang mga lalaki at babae ngayon, ngunit namuhay Siya nang walang bahid o dungis ng kasalanan. “Sapagka't tayo'y walang isang dakilang saserdote na hindi maaaring mahabag sa ating kahinaan, kundi isa na tinukso sa lahat ng mga paraan gaya rin naman natin gayon ma'y walang kasalanan.” [ Mga Hebreo 4:15 .] Sa Kanyang lakas ang mga lalaki at babae ay maaaring mamuhay ng buhay na dalisay at maharlika. 18LtMs, Ms 124, 1903, par. 4
“Dumating si Cristo upang turuan ang mga tao kung ano ang nais ng Diyos na malaman nila. Bago ang Kanyang paglilitis at pagpapako sa krus, sinabi Niya sa Kanyang mga alagad, “Hanggang ngayo'y wala pa kayong hinihinging anoman sa pangalan ko: kayo'y magsihingi, at kayo'y tatanggap, upang malubos ang inyong kagalakan. Sinalita ko sa inyo ang mga bagay na ito sa malalabong pananalita: darating ang oras, na hindi ko na kayo pagsasalitaan sa malalabong pananalita, kundi maliwanag na sa inyo'y sasaysayin ko ang tungkol sa Ama.” [ Juan 16:24, 25 .] 18LtMs, Ms 124, 1903, par. 5
“Sa araw na yao'y magsisihingi kayo sa aking pangalan: at sa inyo'y hindi ko sinasabi, na kayo'y idadalangin ko sa Ama; Sapagka't ang Ama rin ang umiibig sa inyo, sapagka't ako'y inyong inibig, at kayo'y nagsisampalataya na ako'y nagbuhat sa Ama. Nagbuhat ako sa Ama, at naparito ako sa sanglibutan: muling iniiwan ko ang sanglibutan, at ako'y paroroon sa Ama.” Juan 16:26-28 18LtMs, Ms 124, 1903, par. 6
“Sinasabi ng kaniyang mga alagad, Narito, ngayo'y nagsasalita kang malinaw, at wala kang sinasalitang anomang malabong pananalita. Ngayon ay nakikilala namin na nalalaman mo ang lahat ng mga bagay, at hindi nangangailangan na tanungin ka ng sinoman: dahil dito'y nagsisisampalataya kami na ikaw ay nagbuhat sa Dios.” 18LtMs, Ms 124, 1903, par. 7
Miyerkules , Disyembre 11
Ang Banal na Espiritu
Basahin ang Juan 1:10–13. Ano ang itinuturo sa atin ng talatang ito tungkol sa kahalagahan ng Banal na Espiritu sa pagkahikayat?
“Siya'y naparito sa sariling kaniya, at siya'y hindi tinanggap ng mga sariling kaniya. Datapuwa't ang lahat ng sa kaniya'y nagsitanggap, ay pinagkalooban niya sila ng karapatang maging mga anak ng Dios, sa makatuwid baga'y ang mga nagsisisampalataya sa kaniyang pangalan: At nagkatawang-tao ang Verbo, at tumahan sa gitna natin na... puspos ng biyaya at katotohanan. Sapagka't sa kaniyang kapuspusan ay nagsitanggap tayong lahat, at biyaya sa biyaya.” ( Juan 1:11–16 ). 1SM 310.1
“Yaong mga inampon sa pamilya ng Diyos ay binago ng Kanyang Espiritu. Ang pagpapalayaw sa sarili at ang pinakamataas na pagmamahal sa sarili ay pinalitan ng pagtanggi sa sarili at pinakamataas na pagmamahal sa Diyos. Walang sinumang tao ang nagmamana ng kabanalan bilang isang pribilehiyo ng pagkapanganay, ni siya, sa anumang paraan na maaari niyang gawin, ay hindi maaaring maging tapat sa Diyos. Sabi ni Cristo, “sapagka't kung kayo'y hiwalay sa akin ay wala kayong magagawa.” ( Juan 15:5 ). Ang katuwiran ng tao ay parang “maruming basahan.” Ngunit sa Diyos ang lahat ng bagay ay posible. Sa lakas ng Manunubos, ang mahina at nagkakasalang tao ay maaaring managumpay sa kasamaang bumabalot sa kanya.” 1SM 310.2
Ano ang sinasabi ng mga sumusunod na talata tungkol sa mga gawain ng Banal na Espiritu? Juan 3:5–8, Juan 6:63, Juan 14:26, Juan 15:26, Juan 16:7–11.
“Bago ito, ang Espiritu ay nasa mundo; sa pasimula pa lamang ng gawain ng pagtubos ay kumikilos na Ito sa puso ng mga tao. Ngunit habang si Cristo ay nasa mundo, ang mga alagad ay hindi naghangad ng ibang katulong. Maliban nang sumapit na ang pagkawala ng Kanyang presensya, dito nila nadama ang kanilang pangangailangan ng Espiritu, at pagkatapos Siya ay darating. DA 669.1
“Ang Banal na Espiritu ay kinatawan ni Cristo, ngunit walang taglay na personalidad ng pagkatao, at malaya mula rito. Dahil sa kanyang pagkatawang-tao, hindi maaaring personal na makapunta si Cristo sa lahat ng lugar. Kaya't para sa kanilang kapakanan, kinakailangang siya ay pumunta sa Ama at ipadala ang Espiritu bilang kanyang kahalili sa lupa. Sa ganitong paraan, wala nang sinuman ang magkakaroon ng kalamangan dahil sa kanyang lokasyon o personal na pakikisalamuha kay Cristo. Sa pamamagitan ng Espiritu, maaabot ng Tagapagligtas ang lahat. Sa ganitong kahulugan, Siya ay magiging mas malapit sa kanila kaysa noong hindi pa Siya umaakyat sa itaas. (DA 669.2)
“Ngunit ang Mangaaliw ay tinatawag na siyang Espiritu ng Katotohanan.” Ang kanyang gawain ay ipaliwanag at panatilihin ang katotohanan. Una siyang nananahan sa puso bilang Espiritu ng Katotohanan, at sa gayon siya ay nagiging Mangaaliw. Mayroong kaaliwan at kapayapaan sa katotohanan, ngunit walang tunay na kapayapaan o kaaliwan na matatagpuan sa kasinungalingan. Sa pamamagitan ng maling teorya at tradisyon nagkakaroon ng kapangyarihan si Satanas sa isipan. Sa pag-akay ng mga tao sa maling pamantayan, binabago niya ang kanilang pagkatao. Sa pamamagitan ng Kasulatan, ang Banal na Espiritu ay nangungusap sa isipan at nag-kikintal ng katotohanan sa puso. Sa ganitong paraan, inihahayag Niya ang kamalian at iwinawaksi ito mula sa kaluluwa. Sa pamamagitan ng Espiritu ng Katotohanan, na gumagawa sa pamamagitan ng Salita ng Diyos, ay inaakay ni Cristo ang kanyang mga hinirang na tao patungo sa Kanya. (DA 671.1)
Huwebes , Disyembre 12
Ang Panalangin ni Jesus
Basahin ang Juan 17:1–26. Anong mga salita o parirala sa kabanatang ito ang nagpapahayag ng pagnanais ni Jesus para sa isang malapit na relasyon ng pag-ibig sa pagitan Niya, ng Ama, at ng Kanyang mga alagad?
“Sa mga salita na puno ng pag-asa at lakas, tinapos ng Tagapagligtas ang Kanyang pagtuturo. Pagkatapos ay ipinahayag Niya ang bigat ng Kanyang kaluluwa sa panalangin para sa Kanyang mga alagad. Itinaas Niya ang Kanyang mga mata sa langit at sinabi, ‘Ama, dumating na ang oras; luwalhatiin mo ang iyong Anak, upang ikaw ay luwalhatiin ng Anak: Gaya ng ibinigay mo sa kaniya ang kapamahalaan sa lahat ng laman, upang bigyan niya ng buhay na walang hanggan ang lahat ng ibinigay mo sa kaniya. At ito ang buhay na walang hanggan, na ikaw ay makilala nila na iisang Dios na tunay, at siyang iyong sinugo, sa makatuwid baga'y si Jesucristo.” (DA 680.2)
**Natapos ni Cristo ang gawain na ipinagkaloob sa Kanya. Niluwalhati Niya ang Diyos sa lupa. Ipinakilala Niya ang pangalan ng Ama. Pinili Niya ang mga makakasama Niyang magpapatuloy ng Kanyang gawain sa mga tao. At sinabi Niya, “At ako'y lumuluwalhati sa kanila. At wala na ako sa sanglibutan, at ang mga ito ay nasa sanglibutan, at ako'y paririyan sa iyo. Amang Banal, ingatan mo sila sa iyong pangalan yaong mga ibinigay mo sa akin, upang sila'y maging isa, na gaya naman natin. Hindi lamang sila ang idinadalangin ko, kundi sila rin naman na mga nagsisisampalataya sa akin sa pamamagitan ng kanilang salita; Upang silang lahat ay maging isa... Ako'y sa kanila, at ikaw ay sa akin, upang sila'y malubos sa pagkakaisa; upang makilala ng sanglibutan na ikaw ang sa akin ay nagsugo, at sila'y iyong inibig, na gaya ko na inibig mo.” (DA 680.3)
**Sa ganitong paraan, gamit ang wika ng isa na may banal na kapangyarihan, iniaalay ni Cristo ang Kanyang piniling iglesia sa kamay ng Ama. Bilang isang banal na mataas na saserdote, Siya ay namamagitan para sa Kanyang bayan. Bilang isang tapat na pastol, Kanyang tinipon ang Kanyang kawan sa ilalim ng anino ng Makapangyarihan sa lahat, sa matibay at tiyak na kanlungan. Para sa Kanya ay naghihintay ang huling tunggalian laban kay Satanas, at Siya ay lalabas upang ito'y harapin.” (DA 680.4)
Biyernes, Nobyembre 13
Karagdagang Kaisipan
“Nais ni Cristo na ang kaayusan ng langit, ang plano ng pamamahala ng langit, at ang banal na pagkakaisa ng langit, ay mailarawan sa Kanyang iglesia dito sa lupa. Sa gayon, sa pamamagitan ng Kanyang bayan, Siya ay maluluwalhati. Sa pamamagitan nila, ang Araw ng Katuwiran ay magliliwanag ng walang patid na liwanag sa buong sanlibutan. Ibinigay ni Cristo sa Kanyang iglesia ang sapat na mga kagamitan, upang Siya ay makatanggap ng malaking kaluwalhatian mula sa Kanyang mga tinubos, na binili Niyang pag-aari. Ibinigay Niya sa Kanyang bayan ang mga kakayahan at mga pagpapala upang maipakita nila ang Kanyang sariling kasapatan. Ang iglesia, na tinaglay ang katuwiran ni Cristo, ay Kanyang pinagkakatiwalaan, kung saan ang mga kayamanan ng Kanyang awa, Kanyang biyaya, at Kanyang pag-ibig, ay ipapakita nang buo at ganap. Tinitingnan ni Cristo ang Kanyang bayan sa kanilang kalinisan at pagkasakdal, bilang gantimpala ng Kanyang pagpapakumbaba, at bilang dagdag na kaluwalhatian Niya,—si Cristo, ang Dakilang Sentro, mula sa Kanyang kumikislap na kaluwalhatian na sumisinag mula sa Kanya.. ” DA 680.1