Ang Digmaan sa Likod ng Lahat ng Digmaan
Liksyon 1, Ikalawang Semestre, Mar. 30 – Apr.5, 2024
Ibahagi ang Liksyong ito
Sabbath Afternoon, Marso 30
Talatang Sauluhin:
“At nagkaroon ng digmaan sa langit: Si Miguel at ang kaniyang mga anghel ay nakipagbaka laban sa dragon; at ang dragon at ang kaniyang mga anghel ay nakipaglaban, At hindi nanaig; ni ang kanilang lugar ay natagpuan pa sa langit KJV — Revelation 12:7, 8
“Si Kristo ay hindi mamumwersa kundi inilalapit ang mga tao sa Kanya. Ang tanging pagpilit na Kanyang ginagamit ay ang pwersa ng pag-ibig. Nang ang simbahan ay nagsimulang maghanap para sa suporta ng sekular na kapangyarihan, maliwanag na siya ay wala sa kapangyarihan ni Kristo—ang hadlang ng banal na pag-ibig.
“Ang Maylikha ng lahat ng bagay ang nag-latag ng kahanga-hangang pagbagay ng mga paraan upang tapusin, ng “panustos sa pangangailangan. Siya ang nagtakda sa materyal na mundo na ang bawat pagnanasang itinanim ay dapat matugunan. Siya ang lumikha ng kaluluwa ng tao, na may kakayahang matuto at magmahal. At wala Siya sa Kanyang Sarili tulad kung iiwan Niyang hindi nasisiyahan ang hinihingi ng kaluluwa. Walang hindi nasasalat na prinsipyo, walang impersonal na kakanyahan o abstraction lamang, ang makakatugon sa mga pangangailangan at pananabik ng mga tao sa buhay na ito ng pakikibaka sa kasalanan at kalungkutan at sakit. Hindi sapat na maniwala sa batas at puwersa, sa mga bagay na walang awa, at hindi kailanman marinig ang paghingi ng tulong. Kailangan nating malaman ang isang makapangyarihang bisig na hahawak sa atin, ng isang walang katapusang Kaibigan na naaawa sa atin. Kailangan nating hawakan ang isang kamay na mainit, upang magtiwala sa isang pusong puno ng lambing. At gayon pa man ay ipinahayag ng Diyos sa Kanyang salita ang Kanyang sarili.”Ed 133.2
Linggo, Marso 31
War in Heaven
Basahin ang Apocalipsis 12:7-9. Ano ang isinisiwalat ng talatang ito tungkol sa kalayaan na umiiral sa langit at ang pinagmulan ng kasamaan? Nang maghimagsik si Lucifer, sa anong mga paraan maaaring tumugon ang Diyos?
Ang pangyayaring ito sa talata 4, ang dragon na kumukuha ng mga bituin, ay nauna sa pangyayari sa talata 9, ang Panginoon ay nagpabagsak sa dragon. Ang una ay naganap bago isinilang ang Panginoon at ang huli pagkatapos ng Kanyang muling pagkabuhay. Ito ay ipinahayag sa mga sumusunod na talata:
Sa mga araw ni Job si Satanas ay mayroon pa ring daan sa langit, dahil sinabi sa atin na “…may isang araw na ang mga anak ng Dios ay nagsiparoon upang humarap sa Panginoon, at si Satanas ay naparoon din sa gitna nila. At sinabi ng Panginoon kay Satanas, Saan ka nanggaling? Nang magkagayo'y sumagot si Satanas sa Panginoon, at nagsabi, Mula sa paroo't parito sa lupa, at mula sa paglalakad pataas at pababa doon." Job 1:6, 7
Si Satanas, kung gayon, ay hindi kaagad na pinalayas mula sa langit pagkatapos niyang maghimagsik o kahit na ginawa niyang magkasala sina Adan at Eva. Sa halip, ito ay malamang na pagkatapos ng panahon ni Job. Ngunit upang matukoy kung kailan, mababasa natin ang Apoc. 12:13: “At nang makita ng dragon na siya ay itinapon sa lupa, ay inusig niya ang babae na nanganak ng batang lalaki.” Siya samakatuwid ay pinalayas bago siya pumunta upang usigin ang simbahan. Ginawa niya ito noong “panahong nagkaroon ng matinding pag-uusig laban sa simbahan na nasa Jerusalem; at silang lahat ay nakakalat sa mga rehiyon ng Judea at Samaria, maliban sa mga apostol.” Gawa 8:1. Ang katotohanang ito ay muling pinatunayan ng Espiritu ng Propesiya.
Matagumpay na dinala ang Panginoon sa Diyos at sa Kanyang trono. “…nariyan ang lahat para salubungin ang Manunubos. Sila ay sabik na ipagdiwang ang Kanyang tagumpay at luwalhatiin ang kanilang Hari… Inihaharap Niya sa Diyos ang bigkis, yaong mga ibinangon kasama Niya bilang mga kinatawan ng malaking pulutong na iyon na lalabas mula sa libingan sa Kanyang ikalawang pagparito…. Naririnig ang tinig ng Diyos na nagpapahayag na ang katarungan ay nasiyahan. Si Satanas ay natalo. Ang mga kay Kristo na nagpapagal, nakikipagpunyagi sa lupa ay ‘tinatanggap sa Minamahal.’ Sa harap ng makalangit na mga anghel at ng mga kinatawan ng di-nahulog na mga daigdig, sila ay ipinahayag na matuwid.
“Nakita ni Satanas na ang kanyang pagbabalatkayo ay napunit. Ang Kanyang pangangasiwa ay inilatag sa harap ng mga hindi nahulog na anghel at sa harap ng makalangit na sansinukob. Inihayag niya ang kanyang sarili bilang isang mamamatay-tao. Sa pagbuhos ng dugo ng Anak ng Diyos, inalis niya ang kanyang sarili mula sa pakikiramay ng mga makalangit na nilalang. Mula noon ang kaniyang gawain ay ipinagbawal. Anuman ang saloobin na maaari niyang ipagpalagay, hindi na niya mahihintay ang mga anghel sa kanilang pagdating mula sa mga korte sa langit, at sa harap nila ay inaakusahan ang mga kapatid ni Kristo na nakadamit ng mga kasuotan ng kadiliman at karumihan ng kasalanan. Ang huling ugnayan ng awa sa pagitan ni Satanas at ng makalangit na mundo ay naputol.” – The Desire of Ages, pp. 833, 834, 761.
Ihambing ang Ezekiel 28:12-15 at Isaias 14:12-14. Ano ang pumasok sa isip nitong mala-anghel na tinatawag na Lucifer na humantong sa kanyang paghihimagsik?
Kinikilala mo ang paglalarawang ito [Isaias 28:1, 2, 13-17] bilang kay Lucifer; gayunpaman ang propesiya ay itinuro sa prinsipe ng Tirus tulad ng iniugnay ng Isaias 14 sa hari ng Babylon kay Lucifer. Sa pamamagitan nito ay mauunawaan natin na kapuwa ang "Tyrus" at "Babylon" ay inuudyukan ni Satanas at itinakda upang gawin sa lupa ang kaparehong masamang gawain na ginawa ni Satanas noong una sa langit. Ngunit sinabi sa atin dito na ang pagkatalo ni Satanas sa mga pagsisikap na ito ay magiging ganap at kahihiyan.
Nauunawaan natin na ang pangalan ni Satanas bago siya nagkasala ay Lucifer, at na nagkasala siya bago nagkasala si Eva, na siya ay ginaya sa ahas na nanlinlang kay Eva. Kung gayon, isasaalang-alang natin ang kasalanan sa langit bago natin isaalang-alang ang kasalanan sa lupa.
Si Satanas, ang sabi sa atin, ay hindi lamang ang makasalanan sa Langit, dahil kasama niya ay pinalayas mula sa Langit ang ikatlong bahagi ng hukbo ng mga anghel (Apoc. 12:4). Ang mga ito ay pinalayas sa Langit dahil sila ay nakinig sa mga salita ni Lucifer, sa isang tao sa Langit, sa halip na makinig sa salita ng Diyos. Ito ang pagbagsak ng mga anghel. Si Lucifer mismo ay nahulog nang siya ay naghangad na maging bilang Diyos
Lunes, Abril 1
Nagdaya si Lucifer; Nanaig si Kristo.
Basahin ang Apocalipsis 12:4. Ano ang inihahayag ng talatang ito tungkol sa kakayahan ni Satanas na manlinlang? Ilan sa mga anghel ang nahulog sa kanyang mga kasinungalingan tungkol sa Diyos?
Dito ay inilarawan ang dalawang magkaibang “paghahagis” [Rev. 12:4, 9]. Tandaan na sa unang pagkakataon, hatak ng dragon ang mga anghel sa pamamagitan ng kanyang buntot. Ngunit, nagtataka ka, bakit hindi sa kanyang mga kuko? – Dahil lamang sa gayon ay maling ipahiwatig nito na natalo ni Satanas ang Panginoon at dahil dito ay kinaladkad palabas ng langit ang ikatlong bahagi ng mga anghel. Ngunit dahil nahila niya ang mga ito gamit ang kanyang buntot, ang tunay na kahalagahan ay malinaw - na ang ikatlong bahagi ng mga anghel ay kusang sumunod sa kanya. Kumapit sila sa kanyang buntot, wika nga, habang siya ay nangunguna sa daan. “Sila ay tumalikod sa Ama at mula sa kanyang Anak, at nakipag-isa sa pasimuno ng paghihimagsik.”– Testimonies,Vol.3,p.115.
Hinikayat ng dragon ang mga anghel at sumunod sila sa kanya mula sa langit hanggang sa lupa, kung saan hinangad niyang sirain si Kristo .
Basahin ang Genesis 2:15-17, Exodo 32:26, Joshua 24:15, 1Hari 18:20, 21, at Apocalipsis 22:17. Anong pangunahing alituntunin sa malaking kontrobersya ang itinuturo ng mga talatang ito?
Ang dalawang kasalanang ito – ang pagtitiwala sa tao, at ang pagnanais na itaas ang sarili – ito pa rin ang nangungunang mga elemento ng kasalanan ngayon dito sa lupa. Ito ang katitisuran ni Eba at sa marami hanggang ngayon ay ito pa rin ang katitisuran. Hindi, hindi lang gana sa pagkain ang dahilan ng pagbagsak ni Eva. Hindi sinabi ng ahas, “Kainin mo ang bungang ito sapagkat ito ay kamangha-mangha, mas masarap kaysa sa anumang prutas sa hardin ng Diyos.” Ngunit sinabi niya: “Nalalaman ng Diyos na sa araw na kayo ay kumain niyaon, kung magkagayo'y mamumulat ang inyong mga mata, at kayo ay magiging parang mga diyos, na nakakaalam ng mabuti at masama.” Gen. 3:5.
Ang bunga, siyempre, ay umapela sa kanya, ngunit siya ay natukso ng ideya ng pagkakaroon ng pagkakataong itataas sa trono ng Diyos, upang itaas sa parehong posisyon kung saan si Lucifer mismo ay naghangad. Malamang na tapat na naniniwala si Lucifer na siya ay magiging tulad ng Diyos kung ang mga anghel sa Langit at ang mga tao sa lupa ay susunod ng mga utos mula sa kanya.
At kaya nakikita natin na nilinlang ng Diyablo si Eva sa parehong dahilan na nilinlang niya ang kanyang sarili at ang kanyang mga anghel, ang pinagkaiba lang ay pinakain niya si Eva ng prutas na hindi niya kinakain mismo at ng kanyang mga anghel. Dahil dito, si Eva ay nagkasala rin laban sa kanyang pisikal na pagkatao, sa pamamagitan ng pagkuha dito ng isang bagay na hindi nilikha para sa pagkain, at dahil dito siya ay namatay. Ngunit si Satanas at ang kanyang mga anghel ay nabubuhay pa rin.
Martes, Abril 2
Ang Planet Earth ay naging kasangkot.
Basahin ang Genesis 3:1-3 kasama ang Roma 3:23 at Roma 5:12. Ano ang pagkakatulad ng mga tekstong ito? Ilarawan ang pinakahuling resulta ng kasalanan na sumalot sa buong sangkatauhan.
“Si Eva ay labis na nagpahayag ng mga salita ng utos ng Diyos. Sinabi Niya kina Adan at Eva, “Ngunit sa puno ng pagkakilala ng mabuti at masama, huwag kang kakain niyaon: sapagkat sa araw na kumain ka niyaon ay walang pagsalang mamamatay ka.” Sa kontrobersya ni Eva sa ahas, idinagdag niya na "Huwag mong hihipuin ito." Dito lumitaw ang kahinahunan ng ahas. Ang pahayag na ito ni Eba ay nagbigay sa kanya ng kalamangan; siya ay pumitas ng bunga at inilagay sa kanyang kamay, gamit ang kanyang sariling mga salita, Siya ay nagsabi, Kung inyong hipuin ito, kayo ay mamamatay. Wala kang nakikitang pinsala na dumarating sa iyo mula sa paghipo sa prutas, ni hindi ka makakatanggap ng anumang pinsala sa pamamagitan ng pagkain nito. Con 14.2
“Si Eba ay nagpadaig sa kasinungalingan ng diyablo sa anyo ng isang ahas. Kinain niya ang prutas, at napagtanto na walang agarang pinsala. Pagkatapos ay pumitas siya ng prutas para sa kanyang sarili at para sa kanyang asawa. 'At nang makita ng babae na ang punong kahoy ay mainam na kainin, at nakalulugod sa paningin, at isang punong kahoy na nanaisin upang makapagparunong, ay kumuha siya ng bunga niyaon, at kumain, at binigyan din nya ang kaniyang asawa; at kumain nga siya” Con 14.3
“Sa anong matinding interes napanood ng buong sansinukob ang labanan na magpapasya sa posisyon nina Adan at Eva. Gaanong nakinig maiigi ang mga anghel sa mga salita ni Satanas, ang nagpasimula ng kasalanan, habang siya ... nagsisikap na gawing walang bisa ang batas ng Diyos sa pamamagitan ng kanyang mapanlinlang na pangangatwiran! Gaanong nabalisa sila habang naghintay upang makita kung ang banal na mag-asawa ay malilinlang ng manunukso, at magpapadaig sa kanyang kasanayan! Tinanong nila ang kanilang sarili, Ililipat ba ng banal na mag-asawa ang kanilang pananampalataya at pagmamahal mula sa Ama at Anak kay Satanas? Tatanggapin ba nila ang kanyang mga kasinungalingan bilang katotohanan? TMK 14.5
“Hinikayat nina Adan at Eva ang kanilang mga sarili na sa napakaliit na bagay gaya ng pagkain ng ipinagbabawal na prutas, hindi maaaring magbunga ng napakasamang kahihinatnan gaya ng ipinahayag ng Diyos. Ngunit ang maliit na bagay na ito ay kasalanan, ang paglabag sa di-nababago at banal na batas ng Diyos, at ito ay nagbukas ng mga pintuan ng baha ng kamatayan at hindi masasabing kapahamakan sa ating mundo.... Huwag nating ituring ang kasalanan bilang isang bagay na walang halaga.” TMK 14.6
Miyerkules, Abril 3
Ang pag-ibig ay nakahanap ng paraan.
Basahin ang Hebreo 2:9, Galacia 3:13, at 2 Corinto 5:21. Ano ang sinasabi sa atin ng mga talatang ito tungkol sa kalawakan ng sakripisyo ni Kristo sa krus?
“Ang krus ni Cristo—ituro ito sa bawat estudyante nang paulit-ulit. Ilan ang naniniwala na kung ano ito? Ilan ang nagdadala nito sa kanilang pag-aaral at alam ang tunay na kahalagahan nito? May Kristiyano kaya sa ating mundo kung wala ang krus ni Kristo? Pagkatapos ay panatilihing itinataguyod ang krus sa iyong paaralan bilang pundasyon ng tunay na edukasyon. Ang krus ni Cristo ay malapit sa ating mga guro, at dapat nilang lubos na maunawaan, tulad ng ginawa ni Pablo, na makapagsasabing, “Huwag nawang mangyari sa akin na ipagmalaki ko ang anumang bagay bukod sa krus ng ating Panginoong Jesu-Cristo. Sapagkat sa pamamagitan nito, ang mundong ito'y patay na para sa akin, at ako nama'y patay na rin sa mundo.” Galatians 6:14. CT 23.1
“Hayaang ang mga guro, mula sa pinakamataas hanggang sa pinakamababa, ay hangarin na maunawaan kung ano ang ibig sabihin ng luwalhati sa krus ni Kristo. Pagkatapos, sa pamamagitan ng tuntunin at halimbawa ay maituturo nila sa kanilang mga estudyante ang mga pagpapalang dulot nito sa mga taong nagtataglay nito nang buong tapang at matapang. Ipinahayag ng Tagapagligtas, “Kung ang sinoman ay ibig sumunod sa Akin, ay tumanggi sa kaniyang sarili, at pasanin ang kaniyang krus, at sumunod sa Akin.” Mateo 16:24. At sa lahat ng nagtataas nito at nagpapasan nito pagkatapos ni Kristo, ang krus ay isang pangako ng korona ng kawalang-kamatayan na kanilang matatanggap. CT 23.2
"Ang mga tagapagturo na hindi gaganap sa linyang ito ay hindi karapat-dapat sa pangalang taglay nila. Mga guro, tumalikod sa halimbawa ng mundo, tumigil sa pagpuri sa mga dakilang tao; ilayo ang isipan ng iyong mga estudyante mula sa kaluwalhatian ng lahat maliban sa krus ni Kristo. Ang ipinako sa krus na Mesiyas ang sentrong punto ng lahat ng Kristiyanismo. Ang pinakamahalagang aral na matutuhan ng mga guro at estudyante ay yaong nagtuturo, hindi sa mundo, kundi mula sa mundo hanggang sa krus ng Kalbaryo.”CT 23.3
Huwebes, Abril 4
Ang ating High Priest
Basahin ang Hebreo 4:15, 16 at Hebreo 7:25 . Paano tayo binibigyan ng katiyakan ng mga talatang ito sa mundo ng tukso, pagdurusa, sakit, at kamatayan?
Ang lahat ng ito ay maaaring mangyari, dahil hinawakan ni Kristo ang likas ng tao, at nakibahagi sa mga banal na katangian, at itinanim ang Kanyang krus sa pagitan ng sangkatauhan at pagka-Diyos, na tinutulay ang bangin na naghihiwalay sa makasalanan mula sa Diyos.1SM 261.1
“Sapagkat katotohanang hindi niya dinala sa kanya ang kalikasan ng mga anghel; ngunit kinuha niya sa kanya ang binhi ni Abraham. Kaya't sa lahat ng bagay ay nararapat na siya ay maging katulad ng kanyang mga kapatid, upang siya ay maging isang maawain at tapat na mataas na saserdote sa mga bagay na nauukol sa Diyos, upang gumawa ng pagkakasundo para sa mga kasalanan ng mga tao. At ngayo'y matutulungan niya ang mga tinutukso, sapagkat siya man ay tinukso at nagdusa.” (Hebrews 2:16-18). 1SM 261.2
“Sapagka't tayo'y walang mataas na saserdote na hindi maaring mahabag sa ating mga kahinaan; ngunit sa lahat ng mga punto ay tinukso gaya natin, gayon ma'y walang kasalanan” (Hebrews 4:15). 1SM 261.3
“Dumating si Jesus upang magdala ng moral na kapangyarihan upang pagsamahin ang pagsisikap ng tao, at sa anumang kaso ay hindi hahayaan ng Kanyang mga tagasunod na mawala ang kanilang paningin kay Kristo, na kanilang halimbawa sa lahat ng bagay. At Kaniyang sinabi, “At dahil sa kanila'y pinabanal ko ang aking sarili, upang sila naman ay mangagpakabanal sa katotohanan.”(John 17:19). Iniharap ni Jesus ang katotohanan sa Kanyang mga anak upang sila ay tumingin dito, at sa pamamagitan ng pagmamasid dito, ay maaaring magbago, na binago ng Kanyang biyaya mula sa paglabag tungo sa pagsunod, mula sa karumihan tungo sa kadalisayan, mula sa kasalanan tungo sa kabanalan ng puso at katuwiran ng buhay.”1SM 262.1
Basahin ang Juan 17:24-26. Ano ang pananabik ni Kristo sa malaking kontrobersya sa pagitan ng mabuti at masama?
“Ang pag-ibig ni Kristo ay malawak at malalim at buo, at dapat na pukawin sa puso ang isang tugon na mag-ooverbalance sa bawat makamundong pagsasaalang-alang. Ang krus ng Kalbaryo ay isang nakakumbinsi na patunay ng kanyang interes sa sangkatauhan. Ang kanyang pagsusumamo para sa kanila, bago siya umakyat sa Ama, ay, ‘Ama, ibig ko na sila rin, na iyong ibinigay sa akin, ay makasama ko kung saan ako naroroon; upang kanilang makita ang aking kaluwalhatian, na iyong ibinigay sa akin; sapagkat inibig mo ako bago pa itatag ang sanglibutan.’ ‘Ako ay nasa kanila, at ikaw ay nasa akin, upang sila ay maging ganap sa isa; at upang malaman ng sanlibutan na ikaw ay nagsugo sa akin, at inibig mo sila, gaya ng pag-ibig mo sa akin.” RH October 13, 1896, par. 13
Biyernes, Abril 5
Karagdagang Kaisipan
“Nabubuhay tayo ngayon sa dakilang araw ng pagbabayad-sala. Sa tipikal na paglilingkod, habang ang mataas na saserdote ay gumagawa ng pagbabayad-sala para sa Israel, ang lahat ay kinakailangang pahirapan ang kanilang mga kaluluwa sa pamamagitan ng pagsisisi sa kasalanan at kahihiyan sa harapan ng Panginoon, baka sila ay mahiwalay sa mga tao. Sa katulad na paraan, lahat ng gustong mapanatili ang kanilang mga pangalan sa aklat ng buhay ay dapat, sa ilang natitirang araw ng kanilang pagsubok, ay pagdadalamhatiin ang kanilang mga kaluluwa sa harap ng Diyos sa pamamagitan ng kalungkutan para sa kasalanan at tunay na pagsisisi. Dapat mayroong malalim, tapat na pagsasaliksik ng puso. Ang magaan, walang kabuluhang espiritu na ipinagkakaloob ng napakaraming nag-aangking Kristiyano ay dapat iwaksi. Mayroong marubdob na pakikidigma sa harap ng lahat na susupil sa masasamang hilig na nagsusumikap para sa karunungan. Ang gawain ng paghahanda ay isang indibidwal na gawain. Hindi tayo ililigtas ng grupo. Ang kadalisayan at debosyon ng isa ay hindi makakabawi sa pangangailangan ng mga katangiang ito sa iba. Bagama't ang lahat ng mga bansa ay haharap sa paghatol sa harap ng Diyos, susuriin Niya ang kaso ng bawat indibiduwal nang may malapit at masusing pagsisiyasat na parang walang ibang nilalang sa lupa. Ang bawat isa ay dapat masuri at matagpuan na walang batik o kulubot o anumang bagay.GC 489.3
“Solemne ang mga eksenang nauugnay sa pangwakas na gawain ng pagbabayad-sala. Mahalaga ang mga interes na kasangkot dito. Ang paghatol ay dumaraan na ngayon sa santuwaryo sa itaas. Sa loob ng maraming taon, ginagawa ang gawaing ito. Sa lalong madaling panahon-walang nakakaalam kung gaano kalapit--ito ay darating sa mga kaso ng mga buhay. Sa kakila-kilabot na presensiya ng Diyos ang ating buhay ay dapat suriin. Sa panahong ito, higit sa lahat, nararapat na sundin ng bawat kaluluwa ang payo ng Tagapagligtas: Kayo'y mangagbantay at magsipanalangin: sapagka't hindi ninyo nalalaman kung kailan kaya ang panahon.’ Mark 13:33. ‘Kaya't kung hindi ka magpupuyat ay paririyan akong gaya ng magnanakaw, at hindi mo malalaman kung anong panahon paririyan ako sa iyo. ’” Revelation 3:3. GC 490.1