Ang Gantimpala ng Katapatan
Aralin 12, 1st Quarter Marso 18-24, 2023
Ibahagi ang Liksyong ito
Sabbath ng hapon - Marso 18
Memory Text:
“ Sinabi sa kaniya ng kaniyang panginoon, Mabuting gawa, mabuti at tapat na alipin: nagtapat ka sa kakaunting bagay, pamamahalain kita sa maraming bagay; pumasok ka sa kagalakan ng iyong panginoon.” KJV - Mateo 25:21
“Ang katapatan, ang debosyon sa Diyos, at ang maibiging paglilingkod, ang mga ito ang nagtatamo ng pagsang-ayon ng Diyos. Bawat udyok ng Banal na Espiritu na umaakay sa mga tao tungo sa kabutihan at sa Diyos, ay natatala sa mga aklat ng langit, at sa kaarawan ng Diyos ang mga manggagawa Kaniyang nagamit ay papupurihan. COL 361.3
“Sila ay papasok sa kagalakan ng Panginoon habang nakikita nila sa Kanyang kaharian yaong mga natubos sa pamamagitan ng kanilang pagpapagamit. At sila ay may pribilehiyong makibahagi sa Kanyang gawain doon, dahil sila ay nagkaroon ng kaangkupan para dito sa pamamagitan ng pakikibahagi sa Kanyang gawain dito sa lupa. Kung ano ang ating kalagayan sa langit ay sasalamin sa kung ano tayo ngayon sa ating pagkatao at banal na paglilingkod. Sinabi ni Cristo tungkol sa Kanyang sarili, “Ang Anak ng tao ay hindi naparito upang paglingkuran, kundi upang maglingkod.” Mateo 20:28 . Itong Kanyang gawain sa lupa, ay ang Kanyang gawain sa langit. At ang ating gantimpala sa paggawa kasama ni Cristo sa mundong ito ay ang mas malaking kapangyarihan at mas malawak na pribilehiyong gumawa kasama Niya sa mundong darating.” COL 361.4
Linggo - Marso 19
Ang Gantimpala ng Katapatan
Basahin ang Hebreo 11:6. Ano ang pakahulugan sa atin ng talatang ito? Paano tayo dapat tumugon sa sinasabi nito? Basahin din ang Apocalipsis 22:12, Isaias 40:10, at Isaias 62:11. Ano ang itinuturo sa atin ng lahat ng mga tekstong ito?
“Ang pananampalataya ay isang mahalagang elemento sa panalangin. “Ang lumalapit sa Dios ay dapat sumampalatayang may Dios, at siya ang tagapagbigay ganti sa mga sa kaniya'y nagsisihanap.” “Na kung tayo'y humingi ng anomang bagay na ayon sa kaniyang kalooban, ay dinidinig tayo niya: At kung ating nalalaman na tayo'y dinidinig niya sa anomang ating hingin, ay nalalaman natin na nasa atin ang mga kahilingang sa kaniya'y ating hiningi.”Hebreo 11:6 ; 1 Juan 5:14, 15 . Sa matiyagang pananampalataya ni Jacob, sa walang humpay na pagsisikap ni Elijah, maaari nating iharap ang ating mga kahilingan sa Ama, at angkinin ang lahat ng Kanyang ipinangako. Ang karangalan ng Kanyang trono ay nakataya para sa katuparan ng Kanyang salita.” PK 157.2
Isaias 12:5, 6 – “Magsiawit kayo sa Panginoon; sapagka't siya'y gumawa ng mga marilag na bagay: ipaalam ito sa buong lupa. Humiyaw ka ng malakas at sumigaw ka, ikaw na nananahan sa Sion: sapagka't dakila ang Banal ng Israel sa gitna mo.”
Tiyak na hindi mo hahayaang hadlangan o pigilan ang iyong tinig ngayong iniutos ng Diyos na humiyaw ka ng malakas at sumigaw.
“Narito, isang hari ay maghahari sa katuwiran, at mga pangulo ay magpupuno sa kahatulan. At isang lalake ay magiging gaya ng isang kublihang dako sa hangin, at kanlungan sa bagyo, gaya ng mga ilog ng tubig sa tuyong dako, gaya ng lilim ng malaking bato sa kinapapagurang lupain.” Isa 32:1, 2.
Hindi, hindi nga ito ang itinuturo ng popular na teolohiya, ngunit batid mo na ito ang itinuturo ng Bibliya, at na Ito ang dapat nating paniwalaan kaysa sa mga tao.
Hanggang ngayon ay hindi tayo nabigo sa pananampalataya sa mga pangako ng Diyos at bakit Niya tayo bibiguin ngayon? Hindi kailanman. Ang pananampalataya na may kasamang gawa ay magbubunga ng lahat sa takdang panahon. Ang mga kalaban ng Katotohanan ay mabibigo, ngunit ang Katotohanan ay magtatagumpay, at ang mga tapat dito.
“Ngayon, ang pananampalataya ay siyang kapanatagan sa mga bagay na hinihintay, ang katunayan ng mga bagay na hindi nakikita. Sapagka't sa pamamagitan nito ang mga matanda ay sinaksihan. Sa pananampalataya ay natatalastas natin na ang sanglibutan ay natatag sa pamamagitan ng salita ng Dios, ano pa't ang nakikita ay hindi ginawa sa mga bagay na nakikita.” Heb 11:1-3
“Sa pananampalataya si Abel ay naghandog sa Dios ng lalong mabuting hain kay sa kay Cain, sa pamamagitan nito'y sinaksihan sa kaniyang siya'y matuwid, na nagpapatotoo ang Dios tungkol sa kaniyang mga kaloob: at sa pamamagitan nito patay na siya ay nagsasalita pa. Sa pananampalataya si Enoc ay inilipat upang huwag niyang makita ang kamatayan; at hindi siya nasumpungan, sapagka't siya'y inilipat ng Dios: sapagka't bago siya inilipat ay pinatotohanan sa kaniyang siya'y naging kalugodlugod sa Dios. At kung walang pananampalataya ay hindi maaaring maging kalugodlugod sa kaniya; sapagka't ang lumalapit sa Dios ay dapat sumampalatayang may Dios, at siya ang tagapagbigay ganti sa mga sa kaniya'y nagsisihanap.”
Lunes - Marso 20
Buhay na Walang Hanggan
Basahin ang Roma 6:23 at Juan 3:16. Anong mga pagpipilian ang ipinakikita dito?
“Sapagka't ang kabayaran ng kasalanan ay kamatayan; datapuwa't ang kaloob na walang bayad ng Dios ay buhay na walang hanggan kay Cristo Jesus na Panginoon natin.” Roma 6:23 . Samantalang ang buhay ang pamana sa matutuwid, ang kamatayan naman ang bahagi ng masasama. Ipinahayag ni Moises sa Israel: “ Inilagay ko sa harap mo sa araw na ito ang buhay at ang kabutihan, at ang kamatayan at ang kasamaan.” Deuteronomio 30:15 . Ang kamatayang tinutukoy sa banal na kasulatang ito ay hindi yaong inihatol kay Adan, sapagkat ang buong sangkatauhan ay dadanas ng kaparusahan ng kanyang naging paglabag. Ito ay ang “ikalawang kamatayan” na inilagay bilang kabaligtaran ng buhay na walang hanggan. GC 544.1
Kung mabibigo tayong makinabang sa sinasabi ng Diyos sa atin ay mabibigo tayo nang kasing-lubha, kung hindi man ay mas masahol pa, gaya ng mga naunang nabigo sa atin. Sa palagay ko ang ilan sa inyo na nagkaroon ng personal na pakikipag-ugnayan sa Diyos ay nakababatid sa mga bagay na ito sa pamamagitan ng inyong sariling karanasan. Walang alinlangan na nalaman mo na hindi mo mapipigilan ang pagsabog habang pinapanatili ang apoy at pulbura sa parehong silid; na hindi ka maaaring maglingkod sa Diyablo at magkaroon ng kapayapaan at katiwasayan. Hayaang ilarawan ko ito sa pamamagitan ng isang aktwal na pangyayari:
Isang lalaki ang nanaginip na napatay siya ng isang kabayo sa pamamagitan ng pagsipa sa kanya. Upang mapangalagaan ang kanyang buhay ay dumistansya siya mula sa lahat ng mga kabayo. Gayunpaman, sa isang mahangin na araw habang siya ay naglalakad sa isang kalye, nadaanan niya ang isang establisyimento ng panday sa harap nito na may nakasabit na karatula na may nakapinta na sapatos. Ang karatula ay biglang bumagsak sa kanyang ulo at namatay siya sa lakas nito.
Hindi natin maiiwasan ang mga kahihinatnan ng kasalanan at ng paghiwalay sa Diyos, kung papaanong sinubukang iwasan ng taong nabanggit ang nangyari sa kaniyang panaginip. Hindi natin alam kung ano ang idudulot ng araw na iyon, at hindi natin maaaring ihiwalay ang ating sarili sa Diyos kahit sandali. Hindi rin natin masasabing tiyak na gagawin natin o hindi ang bagay na ito o ang bagay na iyon.
Basahin ang Juan 14:1–3. Ano ang payo ng Panginoon sa atin sa unang talata at ano ang ipinangako Niya sa atin sa mga talata 2 at 3?
Higit pa rito, habang ang mga buhay at ang nabuhay na mag-uling mga banal ay dinadala upang "mabuhay at maghari kasama ni Cristo," at habang ang lahat ng mga hinatulan sa isang malaking luklukang maputi, ay hinatulan habang patay, ang katotohanan ay namumukod-tangi nang higit at mas malinaw na walang masasamang buhay sa panahon ng isang libong taon. Hindi nga, sapagkat ang lupa at langit ay tumakas doon, umalis sa kanilang orihinal na posisyon, at nawalan ng buhay at nasira ( Isa. 24:1-6; Jer. 4:23-26 ), isang “kalaliman” (Apoc. 20:1) kung saan walang makakakaya. Kinakailangan na ang mga matitirang banal ay mabuhay at maghari ng isang libong taon kasama ni Cristo sa Kalangitan, kung saan naroon ang “maraming tahanan”. Sa pagtatapos ng isang libong taon, bababa ang Banal na Bayan, ang mga mansyon, ang Bagong Jerusalem, at ang mga banal na kasama nito (Apoc. 21:2). Mula noon ang mga banal ay hindi mabubuhay kasama ni Cristo ngunit Siya ay mabubuhay kasama nila (Apoc. 21:3).
Martes - Marso 21
Ang Bagong Jerusalem
Basahin ang Apocalipsis 21. Ano ang mga bagay na ipinangako sa atin?
“Tayo ay pauwi na sa ating tahanan. Siya na umibig sa atin nang labis na namatay para sa atin ay nagtayo para sa atin ng isang lungsod. Ang Bagong Jerusalem ang ating lugar ng ating kapahingahan. Hindi magkakaroon ng kalungkutan sa lungsod ng Diyos. Walang panaghoy ng kalungkutan, walang panambitan ng durog na pag-asa at nabaong pagmamahal ang maririnig kailanman. Malapit na ang mga kasuotan ng kabigatan ay mapapalitan ng damit-pangkasal. Malapit na nating masaksihan ang koronasyon ng ating Hari. Yaong ang mga buhay ay naitago kasama ni Cristo, yaong sa mundong ito ay nakipagbaka ng mabuting pakikipagbaka ng pananampalataya ay magniningning na may kaluwalhatian ng Manunubos sa kaharian ng Diyos.” 9T 287.1
Gaya ng sinasabi ng Apocalipsis na “sila ay nabuhay at naghari kasama Cristo sa loob ng isang libong taon” (Apoc. 20:4). Samakatuwid, si Cristo ay hindi tumahan kasama nila sa lupa, bagkus sila ay naninirahan kasama Niya sa “lugar” na Kanyang inihanda para sa kanila, at kung saan sinabi ni Juan (pagkatapos makita “ang unang langit at ang unang lupa ay lumipas na” at pinalitan ng “bagong langit at isang bagong lupa” – Apoc. 21:1): “At nakita ko ang bayang banal, ang bagong Jerusalem, na nananaog mula sa langit buhat sa Dios, na nahahandang gaya ng isang babaing kasintahan na nagagayakang talaga sa kaniyang asawa.” Apoc. 21:2.
Ang Bagong Jerusalem, ang lungsod ng Diyos, na lumalaganap at umaangat palabas at paitaas na lampas sa tao, sa hindi maipahayag, kahanga-hanga, nakakagulat na sukat at kadakilaan, na hindi matumbasan ng salita ng kaluwalhatian!
“At ang pagkatayo ng bayan ay parisukat, at ang kaniyang haba ay gaya ng kaniyang luwang... ay labingdalawang libong estadio.” Apoc. 21:16.
Ang lungsod ay 375 na milya sa bawat panig, na bumubuo ng isang perpektong parisukat. Ang lawak nito, samakatuwid, ay 140,625 square miles, o 90,000,000 acres, o 3,920,400,000,000 square feet - humigit-kumulang 430 beses na mas malaki kaysa sa lugar ng New York City! Kung maglalaan ng 100 talampakang parisukat sa bawat tao, o isang espasyong 10 talampakan parisukat, ang lungsod ay maglululan ng 39,204,000,000 katao, o halos 20 beses ng populasyon ng mundo.
At “ang haba at ang luwang at ang taas nito ay magkakasukat” (Apoc. 21:16) – 375 milya sa bawat panig, at 375 milya ang taas, napakataas na kamaharlikahan na hindi maaarok ng pag-iisip ng tao!
At ang mga kuta nito (“na isang daan at apatnapu’t apat na siko,” o 216 na talampakan ang taas) na gawa sa jaspe: at ang bayan ay dalisay na ginto, na katulad ng malinis na bubog.” Apoc 21:17, 18 “At ang labingdalawang pintuan ay labingdalawang perlas; at bawa't pinto ay isang perlas.” May mga pangalang nakasulat sa mga yaon, na siyang sa labingdalawang angkan ng mga anak ng Israel.” (Talata 12). “At ang lansangan ng bayan ay dalisay na ginto, na gaya ng nanganganinag na bubog.” (Talata 21).
“Ang mga pinagsasaligan ng kuta ng bayan ay may pamuting sarisaring mahahalagang bato.”
Tunay na ang wika ay hindi sapat upang ilarawan ang Banal na Lungsod. Tunay na, “Ang mga bagay na hindi nakita ng mata, at ni narinig ng tainga, Ni hindi pumasok sa puso ng tao, Anomang mga bagay na inihanda ng Dios sa kanila na nangagsisiibig sa kaniya.”1 Cor. 2:9.
Miyerkules - Marso 22
Paghingi ng Ulat ukol sa mga Utang
Basahin ang Mateo 25:14–23. Sino ang maglalakbay sa malayong bansa? Kanino Niya ipinagkatiwala ang Kanyang mga pag-aari? Ano ang ibig sabihin ng “pagsesettle ng account” dito (tingnan ang Mat. 25:19, NKJV) ?
“Ang taong naglalakbay sa malayong bansa ay kumakatawan kay Cristo, na, nang sabihin ang talinghagang ito, ay malapit nang umalis mula sa lupang ito patungo sa langit. Ang “mga alipin” (RV), sa talinghaga, ay kumakatawan sa mga tagasunod ni Cristo. Hindi natin pagaari ang ating sarili. Tayo ay “binili sa isang halaga” ( 1 Mga Taga-Corinto 6:20 ), hindi “ng mga bagay na nangasisira, ng pilak o ginto,...kundi ng mahalagang dugo ni Cristo” ( 1 Pedro 1:18, 19 ); “upang ang nangabubuhay ay huwag nang mabuhay pa sa kanilang sarili, kundi doon sa namatay dahil sa kanila at muling nabuhay.” ( 2 Mga Taga-Corinto 5:15 ). COL 325.3
“Sa Kanyang mga lingkod ay ipinagkatiwala ni Cristo ang “Kanyang mga pag-aari”—isang bagay na dapat gamitin para sa Kanya. Inaatasan Niya “ang bawat tao na gumawa.” Bawat isa ay may kanya-kanyang lugar sa walang hanggang plano ng langit. Ang bawat isa ay dapat gumawa sa pakikipagtulungan kay Cristo para sa kaligtasan ng mga kaluluwa. Hindi mas tiyak ang lugar na inihanda para sa atin sa mga tahanan sa langit kaysa sa espesyal na lugar na itinalaga sa lupa kung saan tayo dapat gumawa para sa Diyos. ” COL 326.4
“Ang mga talento na ipinagkatiwala ni Cristo sa Kanyang iglesia ay kumakatawan lalo na sa mga kaloob at pagpapalang ibinibigay ng Banal na Espiritu. “Sapagka't sa isa, sa pamamagitan ng Espiritu ay ibinibigay ang salita ng karunungan; at sa iba'y ang salita ng kaalaman ayon din sa Espiritu: Sa iba'y ang pananampalataya, sa gayon ding Espiritu; at sa iba'y ang mga kaloob na pagpapagaling, sa iisang Espiritu. At sa iba'y ang mga paggawa ng mga himala; at sa iba'y hula; at sa iba'y ang pagkilala sa mga espiritu; at sa iba'y ang iba't ibang wika; at sa iba'y ang pagpapaliwanag ng mga wika. Datapuwa't ang lahat ng ito ay ginagawa ng isa at ng gayon ding Espiritu, na binabahagi sa bawa't isa ayon sa kaniyang ibig.”1 Corinto 12:8-11 . Hindi lahat ng tao ay tatanggap ng magkatulad na mga kaloob, ngunit sa bawat tagapaglingkod ng Panginoon ay ipinangako ang ilang kaloob ng Espiritu.” COL 327.1
“Ang mga natatanging kaloob ng Espiritu ay hindi lamang ang mga talento na kinakatawan sa talinghaga. Kabilang dito ang lahat ng kaloob, orihinal man o nakamit, natural o espirituwal. Lahat ay dapat gamitin para sa paglilingkod kay Cristo. Sa pagiging Kanyang mga disipulo, isinusuko natin ang ating sarili sa Kanya kasama ang lahat ng mayroon tayo. Ang mga kaloob na ito ay ibinabalik Niya sa atin na dalisay at dinadakila, upang magamit para sa Kanyang kaluwalhatian sa pagpapala sa ating kapwa.” COL 328.2
“Mga Kakayahan ng Pagiisip”
“Ni-rerequire ng Diyos ang pagsasanay ng mga kakayahan sa pag-iisip. Idinisenyo Niya na ang Kanyang mga lingkod ay magkaroon ng higit na katalinuhan at mas malinaw na pag-unawa kaysa sa makasanlibutan, at Siya ay hindi nasisiyahan sa mga taong masyadong pabaya o tamad upang magkaroon ng kahusayan at maging maalam na mga manggagawa. Inaanyayahan tayo ng Panginoon na mahalin Siya nang buong puso, at nang buong kaluluwa, at nang buong lakas, at nang buong pag-iisip. Ito ay nagaatang sa atin ng obligasyon na paunlarin ang talino sa buong kakayahan nito, upang sa buong pag-iisip ay makilala at mahalin natin ang ating Lumikha.” COL 333.2
“Kakayahan sa Pananalita”
“Ang kapangyarihan ng pagsasalita ay isang talento na dapat masigasig na linangin. Sa lahat ng mga kaloob na natanggap natin mula sa Diyos, walang sinuman ang may kakayahang maging mas malaking pagpapala kaysa rito. Sa pamamagitan ng tinig tayo ay kumukumbinsi at humihikayat, sa pamamagitan nito ay nag-aalay tayo ng panalangin at papuri sa Diyos, at sa pamamagitan nito ay sinasabi natin sa iba ang pagmamahal ng Manunubos. Gaano kahalaga, kung gayon, na ito ay sanayin nang husto upang maging pinakamabisa para sa kabutihan.” COL 335.2
“ Impluwensiya”
“Ang buhay ni Cristo ay isang patuloy na lumalawak at walang hanggang impluwensya, isang impluwensyang nagbigkis sa Kanya sa Diyos at sa buong sangkatauhan. Sa pamamagitan ni Cristo, binigyan ng Diyos ang tao ng isang impluwensya na ginagawang imposible para sa kanya na mabuhay sa kanyang sarili. Sa bawat isa, tayo ay konektado sa ating kapwa tao, isang bahagi ng dakilang kabuuan ng Diyos, at tayo ay nasa ilalim ng mga obligasyon sa isa't isa. Walang tao ang maaaring maging independyente sa kanyang kapwa tao; dahil ang kapakanan ng bawat isa ay nakakaapekto sa iba. Layunin ng Diyos na madama ng bawat isa sa kanyang sarili na kailangan siya para sa kapakanan ng iba, at hangarin na itaguyod ang kanilang kaligayahan.” COL 339.2
“Oras”
“Ang ating oras ay para sa Diyos. Bawat sandali ay sa Kanya, at tayo ay nasa ilalim ng pinakataimtim na obligasyon na pagbutihin ito sa Kanyang kaluwalhatian. Sa lahat ng talento na ibinigay Niya ay hihingi Siya ng mas mahigpit na ulat ukol sa naging paggugol natin sa oras.” COL 342.1
“Kalusugan”
“Ang kalusugan ay isang pagpapala na kakaunti ang nakakaunawa sa halaga nito; gayunman dito higit na nakasalalay ang kahusayan ng ating mental at pisikal na mga kapangyarihan. Ang ating mga impulse at hilig ay nasa katawan, at dapat itong panatilihin sa pinakamabuting kalagayan sa pisikal at sa ilalim ng pinakamatatag na espiritwal na impluwensya upang ang ating mga talento ay magamit nang lubos.” COL 346.2
“Lakas”
“Dapat nating ibigin ang Diyos, hindi lamang nang buong puso, isip, at kaluluwa, kundi nang buong lakas. Sinasaklaw nito ang buong, matalinong paggamit ng mga pisikal na kapangyarihan.” COL 348.3
“Salapi”
“Ipinagkakatiwala din ng Diyos sa mga tao ang salapi. Binibigyan Niya sila ng kapangyarihan upang makakuha ng kayamanan... COL 351.1
“Ang ating pera ay hindi ibinigay sa atin upang ating parangalan at luwalhatiin ang ating mga sarili. Bilang tapat na mga katiwala ay dapat nating gamitin ito para sa karangalan at kaluwalhatian ng Diyos. Iniisip ng ilan na bahagi lamang ng kanilang salapi ang pagaari ng Panginoon. Kapag nahiwalay na nila ng bahagi para sa mga layuning pangrelihiyon at kawanggawa, itinuring nila ang natitira bilang kanilang sarili, upang magamit ayon sa kanilang nakikitang angkop. Ngunit dito sila nagkakamali. Ang lahat ng pag-aari natin ay sa Panginoon, at tayo ay mananagot sa Kanya sa paggamit natin nito. Sa paggamit ng bawat sentimo, makikita kung mahal natin ang Diyos nang lubos at ang ating kapwa gaya ng ating sarili.” COL 351.2
“ Mabubuting Nasa at Ibig”
“Ang magiliw na pagmamahal, mapagbigay na pagnanasa, at mabilis na pagkaunawa sa mga espirituwal na bagay ay mahalagang mga talento, at inilalagay ang nagmamay-ari sa kanila sa ilalim ng isang mabigat na responsibilidad. Ang lahat ay dapat magpagamit sa paglilingkod sa Diyos…” COL 352.4
Huwebes - Marso 23
Mga Matang Nakatuon sa Gantimpala
Basahin ang Roma 8:16–18. Paano naging salik sa kanyang katapatan ang kaalaman na siya ay anak ng Diyos?
Mikas 6:5 – “Oh bayan ko, alalahanin mo ngayon kung ano ang isinangguni ni Balac na hari sa Moab, at kung ano ang isinagot sa kaniya ni Balaam na anak ni Beor; alalahanin mo mula sa Sittem hanggang sa Gilgal, upang iyong maalaman ang mga matuwid na gawa ng Panginoon.”
Dito sinabi sa atin na upang malaman ang katuwiran ng Panginoon ay dapat alalahanin ang naging pakikitungo ng Diyos sa ating mga ninuno, sapagkat ang Kanyang pagmamahal sa atin ay hindi mas mababa kaysa sa kanila. Ipinaaalaala Niya sa atin ang pangyayari nang inupahan ni Balak si Balaam upang sumpain ang Israel, at kung paano Niya pinayagang magsalita si Balaam para sa Kanya at pagpalain ang Kanyang bayan, na alang-alang sa kanila ay winalang bisa Niya ang layunin ng hari at ginawang ipahayag ni Balaam kay Balak: “At ngayon, narito, ako'y paroroon sa aking bayan: parito ka nga, at aking ipahahayag sa iyo ang gagawin ng bayang ito sa iyong bayan sa mga huling araw... Lalabas ang isang bituin sa Jacob, At may isang setro na lilitaw sa Israel, At sasaktan ang mga sulok ng Moab, At lilipulin ang lahat ng mga anak ng kaguluhan. At ang Edom ay magiging pag-aari niya. Ang Seir man ay magiging pag-aari niya, na siyang dating kaniyang mga kaaway; Samantalang ang Israel ay magpapakatapang.” Bilang 24:14, 17, 18 .
Sa diwa, sinabi ni Balaam sa hari ng Moab: “Sinikap ko sa aking makakaya na matamo ang iyong pabor at sumpain ang Israel, ngunit ang Diyos ay nanagumpay. Nanalo ang Israel; ikaw at ako ay natalo. At isa pa, hayaan mong sabihin ko sa iyo kung ano ang gagawin ng bayang ito sa iyong bayan sa mga huling araw: Siya na mamumuno sa Israel ay sasaktan ang Moab sa lahat ng dako, at ang Israel ay gagawa ng matapang.
Kaya napilitan si Balaam na hulaan ang kapanganakan ni Cristo at ang Kanyang paghahari, na naging dahilan upang ang Israel ay gumawa ng buong tapang laban sa Moab at sa kanyang mga kalapit na bayan sa mga huling araw.
Ang malaman ang lahat ng ito ay ang pagkilala sa Panginoon na ating katuwiran; na kung Siya ay para sa atin kung gayon walang sinuman ang maaaring manalo ng isang bagay laban sa atin; na ang labanan ay sa Panginoon; na hindi natin kailangang matakot sa ating mga kaaway; na anuman ang ating gawin ay uunlad kahit sino ang pabor o laban sa atin.
Basahin ang 1 Timoteo 6:6–12, na atin ng nabasa ngunit nararapat na balikan. Ano ang mahalagang mensahe sa mga talatang ito lalo na para sa atin bilang mga Kristiyano?
Kung ang ating mga puso ay nakatuton sa kayamanan, kung ang ating pag-ibig sa salapi ay maging mas malaki kaysa sa ating pag-ibig na tumulong sa pagtatayo ng Kaharian, kung gayon ay walang pag-asa. Ang ganyan ay masusumpungan ang kanilang mga sarili na nahihila pababa sa Babylonya. Dapat nating tandaan na ang pag-ibig sa salapi ang ugat ng lahat ng kasamaan; na mas madali para sa isang kamelyo na dumaan sa butas ng karayom kaysa sa isang mayaman na makapasok sa Kaharian. Ngunit, nakalulungkot sabihin, sa kabila ng mataimtim na babalang ito, nakikita na maging ang may pinakamaalam sa mga bagay ng Diyos ay nagiging biktima ng gayong karumal-dumal na salapi.
Kung mayroon tayong salapi kapag kailangan natin ito, natitiyak din sa araw-araw ng ating damit, pagkain, at kama na matutulugan, dapat nating maramdaman na tayo ay mayaman. Dapat nating maramdaman na tila mayroon tayong isang milyong dolyar sa bangko. Oo, kung hahanapin muna natin ang kaharian ng Diyos at ang Kanyang katuwiran at iisipin ang gawain ng Panginoon, at hindi magiging tamad sa anuman at magiging matapat sa lahat ng bagay, kung magkagayon ay idaragdag satin ang lahat ng ito (Mat. 6:31-33).
Biyernes - Marso 24
Karagdagang Pag-aaral
Ang “isang mahal na tao” sa talinghagang ito [Lucas 19:12-27] ay si Cristo, Mismo, na pagkatapos ang Kanyang pagkabuhay na mag-uli ay umakyat sa langit ng mga langit, “ang malayong lupain,” upang makoronahan na Hari ng mga hari at Panginoon ng mga panginoon. Ang Kanyang sampung lingkod, na inatasang mangalakal hanggang sa Kaniyang pagdating, ay maliwanag na kumakatawan sa ministeryo sa pagtatapos ng dispensasyon ng ebanghelyo. At ang Kanyang mga mamamayan, ayon dito, ay kumakatawan sa mga karaniwang tao o layko- ang mga lingkod ng Kanyang kaharian. Magkasama, kung gayon, ang Kanyang mga tagapaglingkod at Kanyang mga mamamayan ay bubuo sa Kanyang buong kaharian – iglesia.
At “pinahabol siya sa isang sugo, na nagsasabi, Ayaw kami na ang taong ito'y maghari pa sa amin,” ang tanging konklusyon na tinatanggap ay yaong ilang sandali bago ang Kanyang pagbabalik, ipapaalam ni Cristo sa Kanyang “mga mamamayan” na Siya ang kukuha sa “mga renda sa Kanyang sariling mga kamay” upang itatag ang Kanyang kaharian, at sila, na pagkarinig sa anunsyo ay tatanggi na isuko ang kanilang mga sarili sa isa kung saan Siya ay mamamahala.
Pansinin na sa “sugo na ipinahabol sa Kaniya”, ang kanyang mga tagapaglingkod ay hindi nagsabi, “Ayaw kami na Ikaw ang maghari sa amin,” ngunit sa halip ay sinabi, “Ayaw kami na ang taong ito'y maghari pa sa amin.” Ang tinutulan nila ay ang paghahari ni Cristo sa kanila sa pamamagitan ng ibang tao. Maliwanag, kung gayon, bago Siya koronahan, at bago ang Kanyang pagbabalik upang makipagtuos sa Kanyang mga lingkod, nagtalaga Siya ng isang “tao” upang maghari sa kanila bilang kahalili Niya. Kung saan sinabi nila sa Kanya, sa pamamagitan ng kanilang saloobin at paninindigan sa Kanyang mensahe, “Ayaw kami na ang taong ito'y maghari pa sa amin.”
Kaya't kapag si Cristo ay bumalik at nakipaghusay sa Kanyang mga lingkod, Kanyang gagantimpalaan ang mga tapat ayon sa proporsyon na kanilang napalaki mula sa principal na kanilang pinagsimulaan, ngunit hahatulan yaong mga hindi nagpasan ng mga gawain para sa mga kaluluwa at pagsulong ng Kanyang kaharian, at yaong mga naging kuntento na hindi nakisangkot sa paglilingkod. Dahil sa kawalan ng katapatan na ito, kinuha Niya mula sa kanila ang “mina,” (liwanag ng katotohanan), na ipinagkatiwala Niya sa kanila, na nagpapakita na ang lahat ay mananagot “sa bawat sinag ng liwanag,” sa bawat nasayang na sandali, sa bawat napabayaang pagkakataon. At yaong mga ayaw na Siyang maghari sa kanila ay papatayin sa harap Niya sa Kanyang pagbabalik gaya ng mga naghimagsik laban sa pamahalaan ng Diyos noong unang panahon.