Hapon ng Sabbath, Enero 13
Talatang Sauluhin:
“Ang Panginoon ay naghahari; siya'y nananamit ng karilagan; ang Panginoon ay nananamit ng kalakasan; siya'y nagbigkis niyaon: ang sanglibutan naman ay natatag, na hindi mababago.” KJV - Awit 93:1
“Tayo ay nabubuhay sa kapangyarihan ng Diyos. Sa isang salita ay maaari Niyang kunin sa atin ang hininga na nagpapanatili ng buhay sa ating mga katawan. Ngunit libu-libo sa mga pinananatiling buhay sa pamamagitan ng pagtitiis ng Diyos, ang ginagamit ang kanilang mga kapangyarihan ng isip at katawan laban sa kanilang Lumikha, at ginagawa nila ito na tila isang bagay na maipagmamalaki. Sa kanilang pagsanib sa hanay ng kaaway ay ipinapasailalim nila ang sarili sa kanyang tagubilin upang matuto kung paano labanan ang mga plano ng Diyos, at magpatuloy sa paghihimagsik laban sa Kanya. 18LtMs, Ms 131, 1903, par. 10
“Habang binabasa ko ang aklat ng Apocalipsis , iniisip ko na marami pa ang hindi nag-aaral ng napakagandang tagubiling ibinigay kay Juan sa isla ng Patmos. Pansinin ang paglalarawang ibinigay tungkol kay Cristo sa unang kabanata. Ang sabi ng apostol: 18LtMs, Ms 131, 1903, par. 11
“Ako'y nasa Espiritu nang araw ng Panginoon, at narinig ko sa aking likuran ang dakilang tinig, na tulad sa isang pakakak. Na nagsasabi, Ang iyong nakikita, ay isulat mo sa isang aklat at iyong ipadala sa pitong iglesia: sa Efeso, at sa Smirna, at sa Pergamo, at sa Tiatira, at sa Sardis, at sa Filadelfia, at sa Laodicea.” 18LtMs, Ms 131, 1903, par. 12
“Ang Panginoon ay naghahari; siya'y nananamit ng karilagan; ang Panginoon ay nananamit ng kalakasan; siya'y nagbigkis niyaon: ang sanglibutan naman ay natatag, na hindi mababago. Ang luklukan mo'y natatag ng una: ikaw ay mula sa walang pasimula. Ang mga baha ay nagtaas, Oh Panginoon, ang mga baha ay nagtaas ng kanilang hugong; ang mga baha ay nagtaas ng kanilang mga alon. Ng higit sa mga hugong ng maraming tubig, malalakas na hampas ng alon sa dagat, ang Panginoon sa itaas ay makapangyarihan. Ang iyong mga patotoo ay totoong tunay: ang kabanalan ay nararapat sa iyong bahay, Oh Panginoon, magpakailan man.” [ Awit 93:1-5 .] 18LtMs, Ms 131, 1903, par. 21
Linggo, Enero 14
Ginawa tayo ng Panginoon.
Basahin ang Awit 8 at Awit 100. Paano inilalarawan ang Diyos at mga tao sa Mga Awit na ito? Ano ang inilalahad ng Mga Awit na ito tungkol sa karakter ng Diyos?
“Ang Diyos, na lumikha ng lahat ng bagay na kaibig-ibig at maganda sa alinmang makita ng mata, ay nagmamahal sa kaibig-ibig. Ipinakita Niya kung paano Niya sukatin ang tunay na kagandahan. Ang palamuti ng isang maamo at tahimik na espiritu ay nasa Kanyang paningin na may malaking halaga . Hindi ba natin hahangarin nang taimtim na makamtan ang mga bagay na ibinibilang ng Diyos na mas mahalaga kaysa sa mamahaling damit o perlas o ginto? Ang panloob na kagandahan, ang biyaya ng kaamuan, ang isang espiritung kasundo ng makalangit na mga anghel, ay hindi magpapababa ng tunay na dignidad ng pagkatao o magpapababa sa atin sa mundong ito. 3T 376.4
“Ang relihiyon na dalisay at walang dungis ay magpaparangal sa nagtataglay dito. Masusumpungan sa tunay na Kristiyano ang isang kapansin-pansing kagalakan, isang banal at masayang pagasa sa Diyos, isang pagpapasakop sa Kanyang mga probidensya na nagpapaginhawa sa kaluluwa. Sa pamamagitan ng Kristiyano, ang pagmamahal at kabutihan ng Diyos ay makikita sa mga biyaya na kanyang natatanggap. Ang mga kagandahan sa kalikasan ay isang tema para sa pagmumuni-muni. Sa pag-aaral ng likas na kagandahang nakapalibot sa atin, ang isip ay dinadala sa pamamagitan ng kalikasan sa May-akda ng lahat ng kaibig-ibig. Ang lahat ng mga gawa ng Diyos ay nangungusap sa ating mga pandama,dinadakila ang Kanyang kapangyarihan at karunungan. Ang bawat nilikhang bagay ay mayroong mga kariktan na kinagigiliwan ng anak ng Diyos at humuhubog sa interes upang pahalagahan ang mahahalagang katibayan ng pag-ibig ng Diyos kaysa sa gawa ng tao.” 3T 377.1
“Ang napakalaking gantimpala sa paggawa ng tama, ang kasiyahan sa langit, ang lipunan ng mga anghel, ang pakikipagugnayan at pag-ibig ng Diyos at ng Kanyang Anak, ang pagtataas at pagpapalawak ng lahat ng ating kapangyarihan sa mga walang hanggang kapanahunan—hindi ba’t ang mga ito ay mga dakilang gantimpala at panghihikayat upang himukin tayo na ibigay ang mapagmahal na paglilingkod ng puso sa ating Lumikha at Manunubos?” SC 21.3
“Lahat ng iba't ibang kakayahan na taglay ng mga tao—ng isip at kaluluwa at katawan—ay ibinigay sa atin ng Diyos upang gamitin nang husto upang maabot ang pinakamataas na posibleng antas ng kahusayan. Ngunit hindi ito maaaring maging makasarili at eksklusibong kaugalian; sapagka't ang katangian ng Diyos na dapat nating taglayin ay ang Kanyang kagandahang-loob at pagmamahal. Bawat kakayahan, bawat katangian, na ipinagkaloob sa atin ng Lumikha ay dapat gamitin para sa Kanyang kaluwalhatian at para sa pagpapasigla sa ating kapwa. At sa gawaing ito matatagpuan ang pinakadalisay, pinakamarangal, at pinakamasayang pagganap. ” PP 595.3
Lunes , Enero 15
Naghahari ang Panginoon
Basahin ang Awit 97. Ano ang katangian ng paghahari ng Panginoon? ( Awit 97:2, 10 ) . Ano ang sakop ng Kanyang pamamahala ? ( Awit 97:1, 5, 9 ).
“Sa harap Niya, na naghahari sa langit, ang mga hiwaga ng nakaraan at hinaharap ay nahahayag, at nakikita ng Diyos sa kabila ng aba at kadiliman at kapahamakan na ginawa ng kasalanan ang katuparan ng Kanyang layunin ng pag-ibig at pagpapala. Bagama't ang mga ulap at kadiliman ay nakapalibot sa Kanya, nananatiling ang katuwiran at paghatol ang pundasyon ng Kanyang trono.... Sa pamamagitan ng plano ng kaligtasan, isang mas malaking layunin ang maisakatuparan higit sa kaligtasan ng tao at sa katubusan ng lupa. Sa pamamagitan ng paghahayag ng katangian ng Diyos kay Cristo, ang kabutihan ng banal na pamahalaan ay mahahayag sa harap ng sansinukob, ang paratang ni Satanas ay mapapabulaanan, ang kalikasan at resulta ng kasalanan ay mabibigyang linaw, at ang kawalang-hanggan ng kautusan ay ganap na maipapakita.” 32 TMK 366.4
“At mangyayari sa araw na yaon, na ang buhay na tubig ay magsisibalong mula sa Jerusalem; kalahati niyao'y sa dakong dagat silanganan, at kalahati niyao'y sa dakong dagat kalunuran: sa taginit at sa tagginaw mangyayari. At ang Panginoo'y magiging Hari sa buong lupa: sa araw na yao'y magiging ang Panginoon ay isa, at ang kaniyang pangalan ay isa.” KJV — Zacarias 14:8, 9
Ang Panginoon ay unang maghahari sa Jerusalem, at sa wakas pagkatapos na ang mga banal ay tipunin mula sa apat na sulok ng mundo Siya ay maghahari sa buong mundo.
Martes, Enero 16
Ang Diyos ang Hukom
Basahin ang Awit 75. Bakit walang kabuluhan ang pagmamalaki ng masama?
“Sa anomang sandali ay magsasalita ako ng tungkol sa isang bansa, at tungkol sa isang kaharian, upang bunutin at upang ibagsak at upang lipulin; Kung ang bansang yaon, na aking pinagsalitaan, ay humiwalay sa kanilang kasamaan, ako'y magsisisi sa kasamaan na aking inisip gawin sa kanila. At sa anomang sangdali ay magsasalita ako ng tungkol sa isang bansa, at tungkol sa isang kaharian, upang itayo at upang itatag; Kung gumawa ng kasamaan sa aking paningin, na hindi sundin ang aking tinig, ay pagsisisihan ko nga ang kabutihan, na aking ipinagsabing pakikinabangan nila.” KJV - Jeremias 18:7-10
“Si Daniel ay sumagot, at nagsabi, Purihin ang pangalan ng Dios magpakailan man: sapagka't ang karunungan at kapangyarihan ay kaniya. At kaniyang binabago ang mga panahon at mga kapanahunan; siya'y nagaalis ng mga hari, at naglalagay ng mga hari; siya'y nagbibigay ng karunungan sa marunong at ng kaalaman sa makakaalam ng unawa.” KJV — Daniel 2:20, 21
“… Ang Kataastaasan ay nagpupuno sa kaharian ng mga tao, at ibinibigay niya ito sa kanino mang kaniyang ibigin, at itinataas niya sa kaniya ang pinakamababa sa mga tao..” KJV - Daniel 4:17
Ang ilan maging hanggang ngayon ay hindi nauunawaan na ang Diyos ang naghahari, na ang mga tao ay hindi hiwalay sa Kanya bagama't sila ay pinahihintulutang pumili kung maglilingkod sa Kanya o hindi. Hindi kinakailangan ng haring Caldeo na manirahan kasama ng mga hayop sa parang, ngunit dahil hindi niya matutunan ang kanyang aral sa pamamagitan ng mga salita, sa madaling paraan, siya ay inalis mula sa kanyang palasyo at inilagay sa isang kural, doon upang matuto sa pamamagitan ng karanasan, sa mahirap na paraan. Sa pagtatapos ng pitong taon, pagkatapos niyang maka-graduate, wika nga, mula sa paaralan ng Diyos sa pamamagitan ng mapapait na karanasan, ang hari ay naglakad pabalik sa kanyang palasyo...
Miyerkules , Enero 17
Palaging Inaalala ang Kanyang Tipan
Ang tema ng paghatol ng Diyos ay nag-uudyok ng isang mahalagang tanong: Paanong ang bayan ng Diyos ay magkaroon ng kapayapaan sa Diyos at katiyakan ng kaligtasan sa oras ng paghatol? Awit 94:14, Awit 105:7-10, Daniel 7:22.
“Ang Diyos ay nagpadala ng mga kahatulan sa Israel dahil sa kanilang pakikiayon sa mga pang-aakit ng mga Midianita; ngunit ang mga manunukso ay hindi makatatakas sa galit ng banal na katarungan. Ang mga Amalekita, na sumalakay sa Israel sa Rephidim, na umatake sa mga nanghihina at pagod na nahuhuli sa hukbo, ay hindi pinarusahan hanggang sa kalaunan; ngunit ang mga Midianita na nanghikayat sa kanila sa kasalanan ay mabilis na ipinadama ang mga paghatol ng Diyos, bilang sila ang mas mapanganib na mga kaaway. “Ipanghiganti mo ang mga anak ni Israel sa mga Madianita” ( Mga Bilang 31:2 ), ang utos ng Diyos kay Moises; “pagkatapos nito'y malalakip ka sa iyong bayan.” Ang utos na ito ay agad na sinunod. Isang libong lalaki ang pinili mula sa bawat tribo at ipinadala sa ilalim ng pamumuno ni Phinehas. “At binaka nila ang Madian, gaya ng iniutos ng Panginoon kay Moises.... At pinatay nila ang mga hari sa Madian na kasama ng mga napatay; ... limang hari ng Midian: si Balaam man na anak ni Beor ay kanilang pinatay ng tabak.” Mga bersikulo 7, 8 . Ang mga babae rin na binihag ay pinatay sa utos ni Moises, bilang pinakamakasalanan at pinakamapanganib sa mga kaaway ng Israel. PP 456.2
“Ganito ang wakas ng mga gumagawa ng kasamaan laban sa bayan ng Diyos. Ang sabi ng salmista: “Ang mga bansa ay nangahulog sa balon na kanilang ginawa: sa silo na kanilang ikinubli ay kanilang sariling paa ang nahuli.” Awit 9:15 . “Sapagka't hindi itatakuwil ng Panginoon ang kaniyang bayan, ni pababayaan man niya ang kaniyang mana.. Sapagka't kahatulan ay babalik sa katuwiran.” Kapag “sila'y nagpipisan laban sa kaluluwa ng matuwid,” “dadalhin ng Panginoon sa kanila ang kanilang sariling kasamaan, at ihihiwalay niya sila sa kanilang sariling kasamaan; ihihiwalay sila ng Panginoon naming Dios.” Awit 94:14, 15, 21, 23 . PP 456.3
“Nang si Balaam ay tinawag upang sumpain ang mga Hebreo ay hindi niya magawa, sa lahat ng kanyang mga enkanto, na magdala ng kasamaan sa kanila; sapagkat ang Panginoon ay hindi “nakakita ng kasamaan sa Jacob, Ni wala siyang nakitang kasamaan sa Israel.” Bilang 23:21, 23 . Ngunit nang dahil sa kanilang pagpapaubaya sa tukso ay nilabag nila ang batas ng Diyos, ang kanilang tagadepensa ay humiwalay sa kanila. Kapag ang bayan ng Diyos ay tapat sa Kanyang mga utos, “tunay na walang enkanto laban sa Jacob, Ni panghuhula laban sa Israel.” Kaya't ang lahat ng kapangyarihan at tusong sining ni Satanas ay ginagamit upang akitin sila sa kasalanan. Kung yaong mga nag-aangking tagapagingat ng batas ng Diyos ay naging mga lumalabag sa mga tuntunin nito, inihihiwalay nila ang kanilang mga sarili sa Diyos, at hindi nila magagawang tumayo sa harap ng kanilang mga kaaway.” PP 457.1
Huwebes , Enero 18
Ang Iyong mga Patotoo ay Tiyak na Tiyak
Basahin ang Awit 19:7; Awit 93:5; Awit 119:165; Awit 1:2, 6; Awit 18:30; at Awit 25:10 . Anong pangkaraniwang tema ang sumasakop sa kanilang lahat?
“Ang utos ng Diyos ay isang transcript ng Kanyang pagkatao. Ang mga banal na tuntunin nito ay sinalita mula sa Sinai ng sariling tinig ng Diyos, at isinulat ng Kanyang daliri sa mga tapyas na bato. Sila ay tumayong mag-isa, dala ang natatanging, kakila-kilabot na kahalagahan ng kanilang pinakamataas na kahalagahan. Ito ay nangangahulugan ng buhay sa tatalima at kamatayan sa susuway. Sa paglipas ng panahon, ang batas ng Diyos ay napanatili bilang pinakamataas na pamantayan ng moralidad. Hindi lahat ng mga imbensyon ng agham o mga imahinasyon ng mabungang isipan ay nakatuklas ng isang mahalagang tungkulin na hindi saklaw ng kodigong ito. UL 294.3
“Ang batas ng Diyos ay ang seguridad ng buhay at ari-arian at kapayapaan at kaligayahan. Ito ay ibinigay upang matiyak ang ating kasalukuyan at walang hanggang kabutihan. Ang mga antediluvian ay lumabag sa batas na ito, at ang lupa ay winasak sa pamamagitan ng baha. UL 294.4
“Huwag hayaang ang tao, sa pamamagitan ng siyentipikong mga presentasyon, ay mag-akay ng mga isip palayo sa tunay tungo sa haka-haka. Hayaang mahayag ang Diyos sa Kanyang tunay na kadakilaan. Nananawagan ang Diyos sa mga tao na, sa gitna ng idolatriya na inaalay sa kalikasan, ay titingin mula sa kalikasan patungo sa Diyos ng kalikasan. Ginagamit ng Diyos ang kalikasan bilang isa sa Kanyang mga lingkod, upang ihayag ang Kanyang kapangyarihan. Ang mga bagay na ito, ang mga bagay ng Kanyang nilikha, ay nagpapakita ng Kanyang mga gawa. Sa lahat ng nilikha ng Diyos, ang tao, ang pinakamahalagang bagay na Kanyang nilikha, ang higit na lumapastangan sa Kanya. Sa paghuhukom, ang mga tao ay tatayo sa harap ng Diyos na nahihiya at hinahatulan, sapagkat, kahit na binigyan ng talino, katwiran, at kapangyarihan sa pagsasalita, hindi nila sinunod ang batas ng Diyos....” UL 294.5
Biyernes, Enero 19
Karagdagang Kaisipan
“Ang puso ko ay nananabik para sa mga mahal ko, ang mga mahalagang kaluluwa na pinagpakamatayan ni Cristo; at paulit-ulit na babangon ang tanong, Anong paghahanda ang ginagawa nila para sa hinaharap na buhay? Ang itinanim sa buhay na ito ay aanihin sa dakilang pagaani. Walang makakatagpo sa Diyos sa kapayapaan kung lalabag sa kautusan; sapagkat ito ay may mahalagang bahagi upang kumilos sa pagbabagong loob ng kaluluwa. Ang kinasihang salita ay nagpahayag: “Ang kautusan ng Panginoon ay sakdal, na nagsasauli ng kaluluwa: ang patotoo ng Panginoon ay tunay, na nagpapapantas sa hangal.” Dahil dito, nakaramdam ako ng matinding pagkabalisa na ang mga nakatira sa Portland ay dapat magkaroon ng liwanag. Ito ay iniharap sa kanila sa buong kaliwanagan nito; ngunit kadalasan bagaman mas nakakukumbinsi ang mga argumento mula sa salita ng Diyos, mas mababa ang disposisyon doon upang kumilala sa makapangyarihang mga prinsipyo ng katotohanan. Ang mga opinyon at kaugalian ng tao ay nagpapanatili sa isip sa pagkakamali; ngunit hindi sila maiingatan kapag piniling ipagpalit ang mga inihayag na kalooban ng Diyos.” RH January 13, 1885, par. 2