Ikalawang Bahagi: Ang Tatak ng Diyos at Marka ng Hayop
Aralin 12, 2nd Quarter Hunyo 10-16, 2023
Ibahagi ang Liksyong ito
Sabbath ng hapon - Hunyo 10
Memory Text:
“ Kung ang sinoman ay sa pagkabihag, ay sa pagkabihag paroroon siya: kung ang sinoman ay papatay sa tabak, ay dapat siyang mamatay sa tabak. Narito ang pagtitiyaga at ang pananampalataya ng mga banal.” KJV - Pahayag 13:10
Pahayag 13:16, 17 – “At ang lahat, maliliit at malalaki, at mayayaman at mga dukha, at ang mga laya at ang mga alipin ay pinabigyan ng isang tanda sa kanilang kanang kamay, o sa noo; At nang huwag makabili o makapagbili ang sinoman, kundi siyang mayroong tanda, sa makatuwid ay ng pangalan ng hayop o bilang ng kaniyang pangalan.”
Makikita na ang kapangyarihang ito ang siya ding kokontrol sa pandaigdigang merkado.
Ang simbolikong paghula na ito sa pamahalaang pandaigdig na itatayo ay malinaw na itinuturo na ang paparating na pamahalaan ay hindi ang UN, o ang Komunismo, kundi isang eklesiastikal na kapangyarihan. Alam natin na ito ay hindi Komunismo dahil ang Komunismo ay laban sa relihiyon, samantalang ang hayop ay para dito.
Kapag ito ay naganap, kung saan ito ay hindi na lampas sa ating abot-tanaw, ang mga may pangalang nakasulat sa “Aklat ng Buhay” ay maliligtas, ngunit yaong hindi ay tatanggap ng marka ng hayop. Walang magiging katanggap-tanggap na nasa middle ground.
Dapat na tayong magdesisyon kung ano ang ating gagawin, para hindi tayo mahuli. Dahil ang liwanag ng Katotohanan ay dumating sa atin ngayon.
Ang pamahalaang pandaigdig na mabubuo mula sa "League of Nations" at "United Nations" ay hindi magiging ganap na pangkalahatan, at magkakaroon pa rin ng "dalawang mundo," ngunit sa halip sa Kapitalismo at Komunismo, ang mga ito ay yaong sumasamba sa hayop at sa kanyang larawan, at yaong mga sumasamba sa Diyos at ang kanilang mga pangalan ay nakasulat sa Aklat. Ang huli ay ang tanging mga tao na hindi yuyuko sa pamahalaan ng mundo sa hinaharap.
Linggo, Hunyo 11
Ang Nakamamatay na Sugat
Basahin ang Apocalipsis 13:5; Apocalipsis 12:6, 14; at Daniel 7:25. Hanggang kailan nangingibabaw ang kapangyarihang ito sa relihiyon sa mga nakaraang siglo?
Sinabi ni Juan: “At nakita ko ang isa sa kaniyang mga ulo na waring sinugatan ng ikamamatay.” Dahil ang pagkasugat sa ulo na ito ay may reperensiya sa naganap sa kapapahan sa pamamagitan ni Luther , ang pagpapatapon sa papa noong 1798 ay tanda ng pagkakumpleto ng sugat at pagtatapos ng hinulaang panahon. Sa gayon ay tinutupad ang mga salita: “Kung ang sinoman ay sa pagkabihag, ay sa pagkabihag paroroon siya. (Apoc. 13:10.) Kung hindi natanggap ng kapapahan ang nakamamatay na sugat mula kay Luther, ang papa ay hindi maikukulong ng heneral ng Pransya dahil bago pa matanggap ng awtoridad ang tabak ni Luther, ang papa ang naghaharing pinakamataas. Ngunit ang suntok na ito ay nagpahina sa kanyang kapangyarihan, at nagresulta sa pagkilos ng Protestantismo. Ang patuloy na pagpapahirap ay nagsimulang magpahirap sa “ulo,” hanggang sa tuluyang mapunta ang papa sa likod ng mga kulungan. Nagpatuloy ang pagkayamot hanggang 1870, hanggang sa maalis ang temporal na kapangyarihan ng papa. Dahil iyon ang huling pananakit sa “ulo,” ito ay iniwan upang pagalingin ang “nakamamatay na sugat” nito.
Sinipi ang mga salita ni Luther na nagpapaliwanag kung paano nasugatan ang kapapahan: “Iniharap ko ang salita ng Diyos; Nangaral ako at nagsulat - ito lang ang aking ginawa. At gayon ma'y habang ako'y natutulog,… ang salita na aking ipinangaral ay nagpabagsak sa papa, na anopa't walang prinsipe o emperador man ang nakagawa ng ganoong pinsala . At gayon pa man ay wala akong nagawa; ang Salita lamang ang gumawa ng lahat ng ito.” – “The Great Controversy,” pahina 190. “Sinimulan ko ang gawaing ito sa pangalan ng Diyos,” sabi ni Luther, “ito ay magwawakas nang wala ako, at sa pamamagitan ng Kanyang kapangyarihan .” – Id. p. 142 . Hayaang walang magkamali sa pagkakaunawa sa sumusunod na pahayag dahil ang mga ito ay itinala ng iisang may-akda. Kaya't hindi makatarungan ang maling pakahulugan sa isang pahayag, dahil sa paggawa nito ay maaalis natin ang pagkakaayon ng mga pahayag. Patungkol sa 1260 na taon ay mababasa nating: “Ang panahong ito, gaya ng sinabi sa naunang mga kabanata ay nagsimula sa pamamayagpag ng kapangyarihan ng kapapahan noong A.D. 538 at nagwakas noong 1798. Noong panahong iyon, ang papa ay ginawang bihag ng hukbong Pranses, at nakatanggap ng nakamamatay na sugat ang kapangyarihan ng Papa, at natupad ang hula. “Kung ang sinoman ay sa pagkabihag, ay sa pagkabihag paroroon siya!' – Id., p. 439. Pansinin na ang layunin ng may-akda sa pahayag na ito ay hindi upang sabihin kung paano natanggap ang sugat, ngunit upang ipakita na ang hinulaang panahon na ito ay natapos sa pagkabilanggo ng papa, hindi ito ang pagtupad sa mga salitang, “At nakita ko ang isa sa kaniyang mga ulo na waring sinugatan ng ikamamatay” (talata 3), ngunit sa halip ay binigyang katuparan ang salita mula sa Banal na Kasulatan na “Kung ang sinoman ay sa pagkabihag, ay sa pagkabihag paroroon siya!” (Talata 10.) Ipagwalang-bahala ba natin ang Diyos at ang Kanyang Espiritu, at ibigay sa tao ang papuri...?
Sabi ni Juan: "At ang kaniyang sugat na ikamamatay ay gumaling: at ang buong lupa'y nanggilalas sa hayop.” Pansinin na ang lupa ay nanggilalas sa hayop at hindi sa ulo. Samakatuwid, hindi ito nangangahulugan na ang lupa ay kinakailangang maging miyembro ng sistemang kinakatawan ng ulo. Ang kahalagahan nito ay lahat ng lupa ay nakibahagi sa espiritu ng hayop – sa kamunduhan. Ang mundo sa pangkalahatan ay hindi kailanman naging iba. Hindi masasabing “ lahat ng lupa’y nanggilalas sa hayop” kung ang mga taong pinagkatiwalaan ng Diyos sa ebanghelyo ay malaya mula sa espiritu ng hayop. Ngunit tiyak na kanilang ipinagkanulo ang kanilang tiwala, at nakibahagi sa espiritu nito. Nasaan ang pagkakaiba sa pagitan ng iglesia at ng mundo!
Lunes , Hunyo 12
Ang Pagtaliwakas
Basahin ang 2 Tesalonica 2:3, 4, 9–12. Ano ang hula ni Pablo tungkol sa mga huling araw? Anong mga tanda ng pagkakakilanlan ang ibinibigay niya para sa hayop, ang kapangyarihang antikristo?
Ang mala-leopardo na hayop ay nilapastangan ang Diyos at ang Kanyang tabernakulo tulad ng ginawa ng ikaapat na hayop sa Daniel sa kanyang ikalawang yugto, ang Ecclesiastical Rome; ibig sabihin, "sa isang panahon, at mga panahon at kalahati ng isang panahon. " (3 taon at 6 na buwan), apatnapu't dalawang buwan. Malinaw, kung gayon, na ang hayop na mala-leopardo ay naghari kasabay ng di-mailarawang hayop sa kanyang ikalawang yugto, ang yugto ng maliit na sungay. Ang nakamamatay na sugat sa mala-leopardo na hayop ay kumakatawan sa nakamamatay na suntok na natanggap nito mula sa Protestant Reformation. Kaya ang nasugatang ulo nito ay kumakatawan sa sungay-ulo na kapangyarihan (isang pagsasama-sama ng mga kapangyarihang sibil at relihiyon) ng hayop sa Daniel na inalisan ng kapangyarihang sibil - inalisan ng sungay.
Ngayon, dahil ang mga sungay ng hayop ni Juan ay sumasagisag sa mga bansa, at ang kanyang sugatang ulo ay sumasagisag sa isang relihiyosong organisasyon na hiwalay mula sa isang kapangyarihang sibil, at dahil ang kanyang pitong ulo ay magkakatulad, maliban sa isang nasugatan, nagiging malinaw na ang mga ulo, na pito sa bilang, ay naglalarawan ng mga relihiyosong samahan, ang Sangkakristiyanuhan sa kabuuan nito. Ang mga sungay, gayunpaman, na sampu sa bilang, ay naglalarawan sa mga pamahalaang sibil sa kabuuan nito. Ang mga sungay at ulo ay parehong kumakatawan sa mundo ngayon kung paanong ang bawat isa sa apat na hayop sa Daniel ayon sa pagkakabanggit ay kumakatawan sa mundo sa kanilang panahon.
Dahil ang pamumusong ay nasa mga ulo, at hindi sa mga sungay, ito ay nagpapahiwatig na ang mga relihiyosong samahan na inilalarawan doon ay hindi sumasamba sa Diyos ayon sa Katotohanan, na hindi sila ganap kung ano ang kanilang inaangkin. Ang eksaktong interpretasyon na inilagay ng Inspirasyon sa salitang "kapusungan" ay ito: "At ang pamumusong ng mga nagsasabing sila'y mga Judio, at hindi sila gayon." Apoc. 2:9.
“Ang apostol...ay nagbigay-diin sa katotohanan na ang kapangyarihan ng papa, na napakalinaw na inilarawan ng propetang si Daniel, ay babangon pa at makikipagdigma laban sa bayan ng Diyos. Hangga't ang kapangyarihang ito ay magsagawa ng nakamamatay at kalapastanganang gawain, magiging walang kabuluhan para sa iglesia na hanapin ang pagdating ng kanilang Panginoon. 'Hindi ba ninyo naaalala," tanong ni Pablo, "na, noong ako ay kasama pa ninyo, sinabi ko sa inyo ang mga bagay na ito?'” AA 265.2
“Unti-unti, sa una ay palihim at tahimik, at pagkatapos ay mas lantaran nang lumakas ang lakas nito at nakontrol ang isipan ng mga tao, “ang misteryo ng kasamaan” ay nagpatuloy sa mapanlinlang at kalapastanganang gawain nito. Halos hindi mahahalata na ang mga kaugalian ng pagano ay nakarating sa simbahang Kristiyano. Ang diwa ng pagkompromiso at pagsang-ayon ay napigilan ng ilang panahon dahil sa matinding pag-uusig na tiniis ng simbahan sa ilalim ng paganismo. Ngunit nang huminto ang pag-uusig, at ang Kristiyanismo ay pumasok sa mga hukuman at palasyo ng mga hari, isinantabi niya ang mapagpakumbabang kapayakan ni Cristo at ng Kanyang mga apostol para sa karangyaan at pagmamalaki ng mga paganong pari at pinuno; at ang mga alituntunin ng Diyos ay pinalitan ng mga teorya at tradisyon ng tao. Ang nominal na pagbabagong loob ni Constantine, noong unang bahagi ng ikaapat na siglo ay nagdulot ng malaking kagalakan; at ang mundo na nababalot ng anyo ng katuwiran ay pumasok sa iglesia. Ngayon ang gawain ng katiwalian ay mabilis na lumalaganap. Ang paganismo, samantalang pinalilitaw na natalo ay naging mananakop. Ang kanyang espiritu ang kumokontrol sa iglesia. Ang kanyang mga doktrina, mga seremonya, at mga pamahiin ay isinama sa pananampalataya at pagsamba ng mga nag-aangking tagasunod ni Cristo. GC 49.2
“Ang kompromisong ito sa pagitan ng paganismo at Kristiyanismo ay nagbunga ng paglabas ng “taong makasalanan” na inihula sa hula bilang sumasalungat at nagtataas ng sarili laban sa Diyos. Ang dambuhalang sistemang iyon ng huwad na relihiyon ay isang obra maestra ng kapangyarihan ni Satanas—isang monumento ng kaniyang pagsisikap na maupo ang kaniyang sarili sa trono upang mamahala sa lupa ayon sa kaniyang kalooban.” GC 50.1
Martes, Hunyo 13
Ang Huling Stratehiya ni Satanas
Basahin ang Apocalipsis 17:12–14. Paano inilarawan ni Juan ang mga huling eksenang ito ng kasaysayan ng mundo? Anong malakas na kaibahan ang makikita dito?
Mapapansin na ang mga sungay ng ikaapat na hayop sa Daniel ay walang korona, at ang mga sungay ng mala-leopardo na hayop ni Juan ay nakoronahan, at muli ang mga sungay ng kulay-iskarlatang hayop ay walang korona. Ang inspirasyon sa pamamagitan ng simbolikal na mga hayop na ito ay naglalarawan ng tatlong yugto ng panahon, ang isa ay sumusunod sa isa pa: (1) ang panahon bago natanggap ng mga hari ng Europa ang kanilang mga korona; (2) ang panahon kung kailan sila nakoronahan; (3) isang panahon ng walang koronang mga hari kung saan ang Dakilang Babilonya ang naghahari.
Ang katotohanan na halos lahat ng nakoronahan na mga hari sa mundo ay napatalsik na sa trono ay mismong patunay na ang Panahon Blg. 2 -- ang panahon ng mala-leopard na hayop (mga sungay na may korona) ay malapit nang lumipas, at ang Panahong Blg. 3 -- ang panahon ng kulay-iskarlatang hayop (sungay na walang korona) ay malapit nang pumasok. Upang maganap ang pagbabagong ito, ang kasalukuyang pagkabalisa ng mga bansa ay hindi maiiwasan.
Muli, ang katotohanan na ang sampung sungay (mga hari) ay may iisang isip (hindi katulad ng mga daliri sa paa ng Daniel 2:42, 43), ngunit walang sariling kaharian, bukod pa sa katotohanan na ang babae ang namamahala sa hayop, at gayundin ang katotohanan na ang mga pinunong Komunista (mga walang koronang hari) ng mga bansa ay may iisang isip (magtutulungan para sa isang iisang layunin), - lahat ng mga katotohanang ito ay nagpapakita na kahit na ang Komunismo ay lumilitaw na ang susunod na kapangyarihan upang mamuno sa mundo, ang simbolikal na hulang ito ay nagpapahiwatig na ang mundo ay susunod na pamamahalaan ng isang pandaigdigang sistema ng relihiyon ng Dakilang Babilonya, isang kaaway ng relihiyon ni Cristo, at isang huwad na babae sa Apocalipsis 12. Samakatuwid, ang kulay-iskarlatang hayop ay ang simbolo ng pandaigdigang pamahalaan na magbabago at magmumula sa United Nations.
Ang mga haring ito ay magiging laban sa relihiyon at samakatuwid ay laban sa Kristiyano. Sa kalaunan sila ay makikipagdigma sa Panginoon at sa Kanyang mga tinawag, pinili, at mga tapat, ngunit “ang Kordero ay mananaig” sa mga hari
Ang babae, gaya ng naipakita, ay ang simbolo ng isang pinagsama-samang sistema ng relihiyon kung saan ang mga sungay ay hindi lamang hindi nagkakasundo kundi mga kaaway din niya. Dahil dito, pagkatapos na lumipas ang simbolikong oras, aalisin nila siya mula sa pagkakaupo sa hayop, “siya'y pababayaan at huhubaran nila at siya'y lubos na susupukin ng apoy.” Pagkatapos ay tatanggapin nila ang kanilang kaharian “sa isang kapanahunan at isang panahon.” Dan. 7:12
Miyerkules , Hunyo 14
Ang Marka ng Hayop
Basahin ang Apocalipsis 14:9 at ihambing ito sa Apocalipsis 14:12. Saan ilalagay ang marka ng hayop? (Tingnan sa Deut. 6:8, Deut. 11:18.) Anong dalawang katangian ang magpapakilala sa bayan ng Diyos buhat sa mga tumanggap ng marka ng hayop?
Kapag ang utos ng hayop ay naipasa na walang sinuman ang maaaring bumili o magbenta, at papatayin ang sinumang hindi sumunod, kung gayon tanging ang Diyos lamang ang makakapagprotekta sa Kanyang bayan, ang mga tao na ang mga pangalan ay nakasulat sa “Aklat.” Ganito ang Kanyang tapat na pangako: “At sa panahong yaon ay tatayo si Miguel, na dakilang prinsipe na tumatayo sa ikabubuti ng mga anak ng iyong bayan; at magkakaroon ng panahon ng kabagabagan, na hindi nangyari kailan man mula nang magkaroon ng bansa hanggang sa panahong yaon: at sa panahong yaon ay maliligtas ang iyong bayan, bawa't isa na masusumpungan na nakasulat sa aklat.” Dan. 12:1.
Nakikita na ang kapangyarihang ito ang siya ding kokontrol sa pandaigdigang merkado.
Ang simbolikong paghula na ito sa pamahalaang pandaigdig na itatayo ay malinaw na itinuturo na ang paparating na pamahalaan sa daigdig ay hindi ang UN, o ang Komunismo, kundi isang eklesiastikal na kapangyarihan. Alam natin na ito ay hindi Komunismo dahil ang Komunismo ay laban sa relihiyon, samantalang ang hayop ay para dito.
Kapag ito ay naganap, kung saan ito ay hindi na lampas sa ating abot-tanaw, kung gayon ang mga may pangalang nakasulat sa “Aklat ng Buhay” ay maliligtas, ngunit yaong hindi ay tatanggap ng marka ng hayop. Walang magiging katanggap-tanggap na nasa middle ground.
“Bilang tanda ng awtoridad ng Simbahang Katoliko, binanggit ng mga manunulat ng papa na, “ang mismong pagpapalit ng Sabbath sa Linggo, na pinahihintulutan ng mga Protestante ... dahil sa pagsunod sa Linggo ay kinikilala nila ang kapangyarihan ng simbahan na mag-ordena ng mga kapistahan, at utusan sila sa ilalim ng kasalanan.” [“Abridgment of Christian Doctrine.”] Ano nga ba ang pagbabago ng Sabbath, kundi ang tanda o marka ng awtoridad ng Simbahang Romano—'ang tanda ng hayop'?” GC88 448.2
Huwebes , Hunyo 15
Ang Pagusbok sa Sabbath
Basahin ang Exodo 20:8–11. Anong mga elemento ng tatak sa bibliya ang makikita sa utos ng Sabbath? Paano naiiba ang utos ng Sabbath sa lahat ng iba pang mga utos?
“ Ang Panginoon ay nag-utos sa pamamagitan ng parehong propeta: “Talian mo ang patotoo, tatakan mo ang kautusan sa gitna ng aking mga alagad.” Isaias 8:16 . Ang tatak ng batas ng Diyos ay matatagpuan sa ikaapat na utos. Ito lamang, sa lahat ng sampu, ang nagdadala ng pangalan at ng titulo ng Tagapagbigay ng batas. Ipinapahayag nito na Siya ang Maylikha ng langit at lupa, at sa gayon ay ipinapakita ang Kanyang pag-angkin sa paggalang at pagsamba higit sa lahat. Bukod sa utos na ito, wala ng iba pang masusumpungan sa Dekalogo na magpapakita kung kaninong awtoridad ibinigay ang batas. Nang ang Sabbath ay binago ng kapangyarihan ng papa, ang tatak ay tinanggal mula sa kautusan. Ang mga alagad ni Jesus ay tinawag upang ibalik ito sa pamamagitan ng pagtataas ng Sabbath ng ikaapat na utos sa nararapat na posisyon nito bilang alaala sa Lumikha at tanda ng Kanyang awtoridad. GC 452.1
“Sa kautusan at sa patotoo.' Bagama't marami ang magkakasalungat na doktrina at teorya na lumalaganap, ang batas ng Diyos ang isang hindi nagkakamali na tuntunin kung saan ang lahat ng opinyon, doktrina, at teorya ay susubukin. Sabi ng propeta: kung hindi sila magsalita ng ayon sa salitang ito, tunay na walang umaga sa kanila..” Verse 20 . GC 452.2
Ang utos ay ibinigay: “Humiyaw ka ng malakas, huwag kang magpigil, ilakas mo ang iyong tinig na parang pakakak, at iyong ipahayag sa aking bayan ang kanilang pagsalangsang, at sa sangbahayan ni Jacob ang kanilang mga kasalanan. Gayon ma'y hinahanap nila ako araw-araw, at kinalulugdan nilang maalaman ang aking mga daan: na gaya ng bansa na gumawang matuwid, at hindi lumimot ng alituntunin ng kanilang Dios, hinihingan nila ako ng mga palatuntunan ng katuwiran; sila'y nangalulugod na magsilapit sa Dios.” Isaias 58:1, 2 . HF 280.4
Tinutukoy ng propeta ang alituntunin na tinalikuran: “ ikaw ay magbabangon ng mga patibayan ng maraming sali't saling lahi; at ikaw ay tatawagin Ang tagapaghusay ng sira, Ang tagapagsauli ng mga landas na matatahanan. Kung iyong iurong ang iyong paa sa sabbath, sa paggawa ng iyong kalayawan sa aking banal na kaarawan; at iyong tawagin ang sabbath na kaluguran, at ang banal ng Panginoon na marangal; at iyong pararangalan, na hindi ka lalakad sa iyong mga sariling lakad, ni hahanap ng iyong sariling kalayawan, ni magsasalita ng iyong mga sariling salita: Kung magkagayo'y malulugod ka nga sa Panginoon." Isaias 58:12-14 . HF 281.1
Ang "paglabag" ay ginawa sa kautusan ng Diyos nang ang Sabbath ay binago ng kapangyarihang Romano. Ngunit dumating na ang oras para ayusin ang winasak. HF 281.2
Biyernes, Hunyo 16
Karagdagang Pag-aaral
Ang tipo ng " Larawan ng Hayop." Ang tipo ay tinamaan nang --
“ Si Nabucodonosor na hari ay gumawa ng isang larawang ginto na ang taas ay anim na pung siko, at ang luwang niyao'y anim na siko: kaniyang itinayo sa kapatagan ng Dura, sa lalawigan ng Babilonia. Nang magkagayo'y nagsugo si Nabucodonosor na hari upang pisanin ang mga satrapa, ang mga kinatawan, at ang mga gobernador, ang mga hukom, ang mga tagaingat-yaman, ang mga kasangguni, ang mga pinuno, at ang lahat na pinuno sa mga lalawigan upang magsiparoon sa pagtatalaga ng larawan na itinayo ni Nabucodonosor na hari.
“Nang magkagayo'y ang tagapagtanyag ay sumigaw ng malakas, Sa inyo'y iniuutos, Oh mga bayan, mga bansa, at mga wika, Na sa anomang oras na inyong marinig ang tunog ng korneta, ng plauta, ng alpa, ng sambuko, ng salterio, ng gaita, at ng lahat na sarisaring panugtog, kayo'y mangagpatirapa at magsisamba sa larawang ginto na itinayo ni Nabucodonosor na hari; At sinoman na hindi magpatirapa at sumamba sa oras na yaon ay ihahagis sa gitna ng mabangis na hurnong nagniningas.” Dan. 3:1-6.
Sa pagsasakatuparan ng marahas at di-matuwid na utos na ito, mayroong tatlong namumukod-tanging mga aspeto: Ang una ay nagbabala na naghahayag ng paraan kung paano pipilitin ng hayop ang lahat ng mga bansa at mga tao sa loob ng kaniyang nasasakupan na sambahin siya at ang larawang gagawin niya; ang pangalawa ay patuloy na nangangako na tulad noong panahon ni Nabucodonosor, iniligtas at itinaguyod ni Miguel ang mga tumangging sumamba sa ginintuang larawan (Dan. 3:12-30), gayundin ngayon, ililigtas at itataguyod Niya ang lahat ng tumatangging sumamba sa hayop at sa kanyang larawan. ; at ang ikatlo ay maluwalhati na naghahayag na kung paanong ang lahat ng tumindig na tapat ay nanguna sa isang pulutong ng mataas at mababa upang kilalanin Siya bilang ang Kataas-taasang Diyos, gayundin ngayon ang lahat ng makikinig sa babala na huwag sambahin ang hayop o ang kanyang larawan ay, “At silang pantas ay sisilang na parang ningning ng langit; at silang mangagbabalik ng marami sa katuwiran ay parang mga bituin magpakailan man..” Dan. 12:1-3.