Ang Pangwakas na Panlilinlang ni Satanas
Aralin 10, 2nd Quarter Mayo 27-Hunyo 2, 2023
Ibahagi ang Liksyong ito
Sabbath Afternoon - May 27
Memory Text:
“ Pakabanalin mo sila sa katotohanan: ang salita mo'y katotohanan.” KJV - Juan 17:17
Ang dahilan kung bakit ipinakita kay Juan ang pangitain ay nilinaw sa mga salita ng anghel: “Pumarito ka, ipakikita ko sa iyo ang hatol sa bantog na patutot na nakaupo sa maraming tubig.” Ang interpretasyon ng anghel sa “tubig” na ito ay ibinigay sa talata 15: “Mga bayan, at mga karamihan, at mga bansa, at mga wika.” Ang babaeng nakaupo sa kanila ay nagsasaad na ang mga naninirahan (tubig) ay nahulog sa kanyang bitag ng panlilinlang (nakaupo sa kanila).
“At nararamtan ang babae ng kulay-ube at ng pula, at nahihiyasan ng ginto at ng mga mahalagang bato at mga perlas, na sa kaniyang kamay ay may isang sarong ginto na puno ng mga kasuklamsuklam, at ng mga bagay na marurumi ng kaniyang pakikiapid.” (Talata 4.) Ang babae ay simbolo ng isang huwad na sistema ng relihiyon. Mula sa kanyang saro ay nagbibigay siya ng mga maling doktrina. Sa pagiging ginintuan, ito ay may anyo ng karangyaan - kaakit-akit. Ang kanyang mamahaling kasuotan na may matitingkad na kulay at mamahaling mga palamuti ay malinaw na naglalarawan ng karilagan ng pinakamasamang babaeng ito at ng kanyang makaharing karangyaan, at walang kabuluhang kaluwalhatian. Sa pamamagitan ng kapangyarihan ng kanyang pangaakit, na hindi mapaglabanan sa mata ng tao, nasakop niya ang mga pinakamatatalinong tao – “Na siyang pinakiapiran ng mga hari sa lupa.” Milyun-milyong tao na may malakas na kakayahan sa pag-iisip, mga malalaking tao na naninirahan sa lupa ang naging mga kaawa-awang biktima ng kanyang bitag. Ang mga hari sa lupa ay nagkasala ng espirituwal na pangangalunya sa “babae” (pagkalasing sa huwad na mga doktrina), at sa gayo’y nasangkot sa kaniyang mapang-akit na mga silo.
Linggo, Mayo 28
Ang Daan na tila tama sa Mata ng Tao
Basahin ang Apocalipsis 12:9. Sino ang nalinlang ni Satanas? Paano natin uunawain ang mga salitang ito?
“Yaong nilayon ng Diyos na gawin sa mundo sa pamamagitan ng Israel, ang piniling bansa, sa wakas ay Kaniyang tutuparin sa pamamagitan ng Kanyang iglesia sa lupa sa panahon ngayon. Kanyang “ibinigay ang ubasan sa mga ibang magsasaka” maging sa Kanyang bayan na tumutupad sa tipan na tapat na “sa kaniya'y mangagbibigay ng mga bunga sa kanilang kapanahunan.” Kailanman ay hindi nawalan ng tunay na kinatawan ang Panginoon sa mundong ito na nagsasagawa ng Kanyang mga interes. Ang mga saksing ito sa Diyos ay nabibilang sa espirituwal na Israel, at sa kanila ay matutupad ang lahat ng tipan na pangako na ginawa ni Jehova sa Kaniyang sinaunang bayan.” PK 713.1
Basahin ang Kawikaan 14:12. Anong makapangyarihang babala ang isinasaad dito?
Jer. 10:23 – “Oh Panginoon, talastas ko na ang lakad ng tao ay hindi sa kaniyang sarili; hindi para sa taong lumalakad ang magtuwid ng kaniyang mga hakbang.”
Sa talatang ito ay sinabihan tayo na ang landas na dapat lakaran ng tao ay hindi sa kanyang sarili, na sa kanyang sarili ay hindi niya alam kung paano ituwid ang kanyang mga hakbang. May ibang magtutuwid sa kaniyang mga hakbang kung siya ay pupunta sa tamang direksyon. Dahil dito ang bayan ng Diyos ay pinamumunuan ng isang propeta at iniingatan ng isang propeta. (Os. 12:13.) Kaya nga sa pamamagitan ng mga propeta ay pinamunuan at pinangalagaan ng Diyos ang Iglesia ng Lumang Tipan, at sa pamamagitan ng parehong Espiritu ay itinatag, pinamunuan, at pinangalagaan Niya ang Iglesia ng Bagong Tipan sa mga panahon ngayon, bagama't ang espiritung naghimagsik laban sa pamumuno ng Diyos noong unang panahon ay nasusumpungan pa rin hanggang ngayon.
Natural na ang mga tao ay walang kamalay-malay sa katotohanan na hindi nila maitutuwid ang kanilang sariling mga hakbang bagama’t sinimulan silang turuan ng Diyos tulad ng pagsisimula ng ama sa kanyang maliit na anak. Hindi natin dapat kalimutan na noong tinanggihan ng sinaunang bayan ng Diyos ang mga propeta, kabilang na sina Juan Bautista, Jesucristo, at mga Apostol, nang hindi na Niya sila maakay, nadulas ang kanilang mga paa sa lahat ng direksyon, nahulog sila mula sa biyaya at nawala ang lahat. Tanging ang mga tagasunod lamang ng mga propeta ang nanatili sa Diyos at sila lamang ang bumuo ng simbahang Kristiyano sa pasimula nito. Walang iba kundi ang Diyos ang nagtuwid sa kanilang mga hakbang tungo sa Iglesia.
Lunes, Mayo 29
Ang Lumang Kasinungalingan ng Kawalang-kamatayan
Basahin ang Apocalipsis 16:13, 14 at Apocalipsis 18:2, 23. Anong mga uri ng espiritismo ang makikita mo sa mga talatang ito?
Gen. 2:7 – “At nilalang ng Panginoong Dios ang tao sa alabok ng lupa, at hiningahan ang kaniyang mga butas ng ilong ng hininga ng buhay; at ang tao ay naging kaluluwang may buhay.”
Sa banal na kasulatang ito sinabi sa atin na inanyuan ng Diyos ang tao mula sa alabok ng lupa. At pagkatapos ay inihinga ang hininga ng buhay sa kanyang mga butas ng ilong, at sa gayon siya ay naging isang buhay na kaluluwa, na ang hininga at ang katawan na magkasama ay siyang bumubuo ng kaluluwa. Ang proseso ng paglalang ay kapareho ng proseso ng paggawa ng yelo – ang mababang temperatura at tubig ay gumagawa ng yelo kung paanong ang katawan at hininga ay gumagawa ng kaluluwa. Kaya't kapag ang hininga ay umalis sa katawan, ang tao ay hindi na isang buhay na kaluluwa - hindi, ganoon din kung paanong ang yelo ay hindi na yelo pagkatapos itong bumalik sa pagiging tubig. Ang tao ay malinaw na walang umiiral na kaluluwa pagkatapos na ang hininga ay umalis sa kanyang katawan dahil ang katawan at ang hininga na magkasama ang bumubuo ng kaluluwa.
“Nalalaman ko”, sabi ng matalinong tao, “na anomang ginagawa ng Dios, magiging magpakailan pa man: walang bagay na maidadagdag, o anomang bagay na maaalis: at ginawa ng Dios, upang ang tao ay matakot sa harap niya.” Eccl. 3:14
Basahin ang Eclesiastes 9:5; Job 19:25–27; 1 Tesalonica 4:16, 17; at Apocalipsis 14:13. Anong malinaw na tagubilin ang ibinigay ng Diyos sa Kanyang bayan tungkol sa buhay pagkatapos ng kamatayan, at saan natin matatagpuan ang ating pag-asa?
Eccl. 3:18-21 – “Sinabi ko sa puso ko, Dahil sa mga anak ng mga tao, upang subukin sila ng Dios, at upang kanilang makita na sila'y mga hayop lamang. Sapagka't ang nangyayari sa mga anak ng mga tao ay nangyayari sa mga hayop: sa makatuwid baga'y isang bagay ang nangyari sa kanila: kung paanong namamatay ang hayop, gayon namamatay ang tao; oo, silang lahat ay may isang hininga; at ang tao ay wala ng karangalang higit sa hayop: sapagka't lahat ay walang kabuluhan. Lahat ay nagsisiyaon sa isang dako; lahat ay buhat sa alabok, at lahat ay nangauuwi sa alabok uli. Sinong nakakaalam ng diwa ng tao kung napaiilanglang, at ng diwa ng hayop kung napaiibaba sa lupa?”
Makikita na ang Inspirasyon ay unang nagsasabi sa atin kung paano nilikha ang tao at kung ano siya, pagkatapos Ito ay nagtanong: “Sinong nakakaalam ng diwa ng tao kung napaiilanglang, at ng diwa ng hayop kung napaiibaba sa lupa?” – Ang tanging sagot na maibibigay ay walang nakakaalam kundi ang Diyos. At dahil sinabi Niya sa atin na ang katawan at kaluluwa na magkasama, hindi magkahiwalay, ay gumagawa ng kaluluwa, kung gayon malinaw na ang isang patay na tao ay walang kaluluwa, na ang katawan ay bumalik sa alabok, at ang hininga ay bumalik sa hininga, sa hangin. Bukod dito, ang mangyari sa hayop ay ganoon din ang mangyayari sa tao. Pareho silang may iisang hininga, pahayag ng Inspirasyon, at ang isa ay walang kahigitan kaysa sa isa.
Ito ang sinasabi ng Diyos tungkol sa kaluluwa at dapat tayong maniwala sa Kanya sa halip na lokohin ang ating mga sarili gamit ang hindi inspiradong mga teorya ng mga tao na buong pagmamataas na nagsasabing ang kaluluwa ay hindi namamatay, bagama't sinabi ng Diyos, “ang kaluluwa na nagkakasala ay mamamatay.” Ezek. 18:4. Kaya naman, kapag ang tao ay namatay, ang kanyang kaluluwa ay naglalaho gaya ng yelo kapag ang temperatura ay tumaas nang higit sa lamig na kinakailangan.
Martes, Mayo 30
Babylonya: Ang Sentro ng Pagsamba sa Araw
Basahin ang Ezekiel 8:16 at 2 Hari 23:5, 11. Ano ang isinulat ng mga propeta tungkol sa impluwensya ng pagsamba sa araw sa Israel at Juda? (Tingnan din sa Roma 1:25.)
“ Pagkatapos na manirahan ang mga anak ng Israel sa Canaan, ang impluwensya ng mga sumasamba sa diyus-diyosan na nakapalibot sa kanila ay nagpalayo sa kanila mula sa tunay na Diyos tungo sa pagsamba sa araw, buwan, at mga bituin, at gayundin sa pagsamba sa mga nakaukit na mga larawang gawa sa ginto at pilak at kahoy at bato. Sa gayon ay nilabag nila ang mga utos mula sa langit na ibinigay para sa kanilang sariling kabutihan. Ang mapagmahal na puso ng Diyos ay nalungkot nang makita niyang ang piniling bansa ay naakay palayo sa kanilang maylalang at tagapagbigay, patungo sa isang landasin ng pagkilos na patungo sa kapahamakan.” CET 238.4
Mayroon pa ngang “mas malalaking kasuklam-suklam” na makikita ng propeta. Sa pintuang-daan mula sa labas tungo sa pinakaloob na looban ay ipinakita sa kanya ang “mga babae na iniiyakan si Tammuz” at sa pinakaloob na looban ng bahay ng Panginoon... sa pintuan ng templo ng Panginoon, sa pagitan ng malaking pintuan at ng dambana, ay may dalawang pu't limang lalake, na sila'y nakatalikod sa dako ng templo ng Panginoon, at nakaharap sa dakong silanganan; at kanilang sinasamba ang araw sa dakong silanganan.” Mga Talata 13-16 . PK 448.4
“Sapagka't ang harapan ng bahay ay sa dakong silanganan.” (Ezek. 47:1.) Ang posisyon ng bahay ay nagpapatunay na ito ay kumakatawan sa isang tunay na pagsamba dahil sa gayon ang piniling bayan ng Diyos ay inutusang magtayo ng kanilang mga templo. Sinamba ng Israel ang Diyos nang nakatalikod sa silangan upang ipaalala sa kanila na hindi nila dapat igalang ang pagsamba sa araw at idolatriya.
Miyerkules , Mayo 31
Isang Panawagan sa Katapatan
Basahin ang Ezekiel 20:1–20. Ano ang diwa ng mensahe ni Ezekiel dito, at paano nababagay ang Sabbath sa tawag na ito sa katapatan?
“Ang Sabbath ay pagsubok ng Panginoon, at walang sinumang tao, maging siya man ay hari, saserdote, o pinuno, ang pinahihintulutang pumagitna sa Diyos at sa tao. Ang mga naghahangad na maging budhi para sa kanilang kapwa tao ay inilalagay ang kanilang sarili sa itaas ng Diyos. Yaong mga nasa ilalim ng impluwensya ng isang huwad na relihiyon na nagdiriwang ng isang huwad na araw ng pahinga ay isinasantabi ang pinaka-positibong katibayan tungkol sa tunay na Sabbath. Susubukan nilang pilitin ang mga tao na sundin ang mga batas ng kanilang sariling nilikha, mga batas na tuwirang sumasalungat sa batas ng Diyos. Sa mga magpapatuloy sa gawaing ito ibabagsak ang galit ng Diyos. Maliban kung sila’y magbago ay hindi sila makakatakas sa parusa. 9T 234.2
“Ang batas para sa pangingilin sa unang araw ng linggo ay ang gawain ng isang apostatang Sangkakristiyanuhan. Ang Linggo ay anak ng kapapahan na itinaas ng mundong Kristiyano sa itaas ng sagradong araw ng kapahingahan ng Diyos. Sa anumang pagkakataon ay hindi ito dapat igalang ng bayan ng Diyos. Ngunit nais kong maunawaan nila na hindi nila ginagawa ang kalooban ng Diyos sa pamamagitan ng matapang na pagsalungat kapag nais Niyang iwasan nila ito. Sa gayon ay lumilikha sila ng napakapait na pagtatangi na nagiging imposible ang maipahayag ang katotohanan. Huwag gumawa ng demonstrasyon sa Linggo sa pagsuway sa batas. Kung ito ay ginawa sa isang lugar, at ikaw ay napahiya, ang parehong bagay ay gagawin sa ibang lugar. Magagamit natin ang Linggo bilang araw kung saan maipagpapatuloy ang gawaing magsasabi sa panig ni Cristo. Dapat nating gawin ang ating makakaya at gumawa nang buong kaamuan at kababaan.” 9T 235.1
Alam ng bawat magaaral ng Bibliya na ang ikapitong araw ng sanglinggo ay ang Sabbath; na Ito lamang ang banal, at paggunita sa nilikha ng Diyos (Gen. 2:3). At gayon din, alam ng buong sibilisadong mundo na ang Linggo ay ang unang araw ng sanglinggo, at hindi kakaunti ang nakakaalam na ito ay orihinal na isang paganong araw ng kapistahan bilang parangal sa diyus-diyusan ng araw. Ang katotohanan na and sinundan nitong araw ay Sabado na siyang ikapitong araw -- ang banal na Sabbath ng paglikha. Bukod pa rito, alam ng bawat tapat na magaaral ng Bibliya na ang Bibliya sa Luma o Bagong Tipan man ay hindi nagtuturo ng anumang Sabbath maliban sa ikapitong araw na Sabbath.
Dapat ding tandaan na ang tanging bahagi ng Bibliya na isinulat ng Diyos sa Kanyang sariling mga daliri ay ang sampung-utos na batas kung saan ang Sabbath ay nakapaloob (Ex. 31:18). Sa katunayan, Siya Mismo ay hindi lamang personal na sumulat ng Dekalogo ngunit personal ding bumaba upang ihatid Ito sa sangkatauhan sa gitna ng pinakakakila-kilabot, kahanga-hanga, at solemne na pagpapakita sa lahat ng panahon. (Tingnan ang Exodo 19 at 20.) Pagbulay-bulayan! Personal na bumaba ang Diyos sa tuktok ng Bundok Sinai, sinabi ang sampung tuntunin ng batas, at "HINDI NA NIYA DINAGDAGAN PA." Deut. 5:22.
Huwebes, Hunyo 1
Biyaya para sa Pagsunod
Basahin ang Apocalipsis 18:4, 5. Ano ang panawagan ng Diyos sa maraming tao na nasa makasalanang mga relihiyosong organisasyon pa rin?
“Ang mensahe ng pangalawang anghel sa Apocalipsis 14 ay unang ipinangaral noong tag-araw ng 1844, at pagkatapos ay nagkaroon ito ng mas direktang aplikasyon sa mga simbahan ng Estados Unidos, kung saan ang babala ng Paghuhukom ay pinakalaganap na ipinahayag at tinanggihan ng karamihan, at kung saan ang paghina ng mga simbahan ay naging pinakamabilis. Ngunit ang mensahe ng ikalawang anghel ay hindi umabot sa ganap na katuparan nito noong 1844. Ang mga simbahan noon ay nakaranas ng pagbagsak ng moral, na bunga ng kanilang pagtanggi sa liwanag ng mensahe ng Adbiyento; ngunit ang pagbagsak na iyon ay hindi pa kumpleto. Sa kanilang patuloy na pagtanggi sa mga espesyal na katotohanan para sa panahong iyon, sila ay patuloy na bumagsak nang pababa. Gayunpaman, hindi pa masasabing “Ang Babilonya ay naguho, ... dahil sa alak ng galit ng kaniyang pakikiapid ay nangaguho ang lahat ng mga bansa.” Hindi pa niya nagagawang painumin ito sa lahat ng mga bansa. Ang diwa ng pagsang-ayon ng mundo at kawalang-interes sa mga pagsubok ng katotohanan para sa ating panahon ay umiiral na at lumalaganap sa mga simbahang Protestante sa lahat ng mga bansa ng Sangkakristiyanuhan; at ang mga simbahang ito ay kasama sa solemne at kakila-kilabot na pagtuligsa ng ikalawang anghel. Ngunit ang gawain ng apostasya ay hindi pa umabot sa kasukdulan nito. GC88 389.2
“Ipinapahayag ng Bibliya na bago ang pagdating ng Panginoon, si Satanas ay gagawa ng “buong kapangyarihan at mga tanda at mga kahangahangang kasinungalingan,, At may buong daya ng kalikuan sa nangapapahamak; at sila na “hindi tinanggap ang pagibig sa katotohanan, upang sila'y mangaligtas” ay maiiwang tatanggap ng “ paggawa ng kamalian, upang magsipaniwala sila sa kasinungalingan:” [ 2 Tesalonica 2:9-11 .] Hanggang sa maabot ang kundisyong ito, at ang pagkakaisa ng simbahan sa mundo ay ganap na maisakatuparan, sa buong Sangkakristiyanuhan, saka magiging ganap ang pagbagsak ng Babylonya. Ang pagbabago ay magiging progresibo, at ang perpektong katuparan ng Apocalipsis 14:8 ay nasa hinaharap pa. GC88 389.3
“Sa kabila ng espirituwal na kadiliman at pagkahiwalay sa Diyos na umiiral sa mga simbahan na bumubuo sa Babilonia, ang malaking bahagi ng tunay na tagasunod ni Cristo ay matatagpuan pa rin sa kanilang kalagitnaan. Marami sa mga ito ang hindi pa nakarinig ng mga natatanging katotohanan para sa panahong ito. Hindi lamang iilan ang hindi nasisiyahan sa kanilang kasalukuyang kalagayan, at naghahangad ng mas malinaw na liwanag. Sila ay bigo na mahanap ang imahe ni Cristo sa mga simbahan na kanilang kinabibilangan. Habang sila ay papalayo nang palayo sa katotohanan, at ang kanilang mga sarili ay mas napapalapit sa mundo, ang pagkakaiba sa pagitan ng dalawang uri na ito ay mas lalawak, at sa wakas ay magreresulta sa paghihiwalay. Darating ang panahon na yaong mga lubos na umiibig sa Diyos ay hindi na maaaring manatili na may kaugnayan sa mga “mga maibigin sa kalayawan kay sa mga maibigin sa Dios; Na may anyo ng kabanalan, datapuwa't tinanggihan ang kapangyarihan nito.” GC88 390.1
“ Itinuturo ng Apocalipsis 18 ang panahon kung kailan, bilang resulta ng pagtanggi sa mga mensahe ng babala ng Apocalipsis 14:6-12 , ang iglesia ay ganap nang maaabot ang kalagayang inihula ng ikalawang anghel, at ang bayan ng Diyos, na nananatili pa sa Babilonia ay tatawagin na humiwalay sa kanya. Ang mensaheng ito ang huling ibibigay sa mundo; at matutupad nito ang gawain nito. Kapag yaong mga “hindi nagsisampalataya sa katotohanan, kundi nangalugod sa kalikuan.” [ 2 Tesalonica 2:12 .] ay maiiwang tumanggap ng matinding panlilinlang at maniwala sa kasinungalingan, kung gayon ang liwanag ng katotohanan ay magliliwanag sa lahat ng may puso na bukas upang tanggapin ito, at lahat ng mga anak ng Panginoon, na nananatili sa Babilonia ay didinggin ang panawagang, “Mangagsilabas kayo sa kaniya.” [ Apocalipsis 18:4 .]” GC88 390.2
Biyernes, Hunyo 2
Karagdagang Pag-iisip
“At sa kaniyang noo ay nakasulat ang isang pangalan, HIWAGA, DAKILANG BABILONIA, INA NG MGA PATUTOT AT NG MGA KASUKLAMSUKLAM SA LUPA.” (Apoc. 17:5.) Ang babaeng nakasakay sa hayop ay ang ina. Ang pitong ulo sa hayop ay ang mga simbolo ng kanyang mga anak na babae (mga patutot). Ang Katolisismo ang kanyang unang anak na babae sa simbolong ito, at dahil ang Protestantismo ay nagmula sa Katolisismo, kung gayon, ang apostatang Protestantismo sa maraming sekta ay ang kanyang mga anak na babae din. O maaaring sabihin na ang “babae” ay ang ina ng Katolisismo, at ang Katolisismo ay ang ina ng Protestantismo. Ang sabi ng Tagapaghayag: “At nakita ko ang isang babae na nakasakay sa isang hayop na pula, na puno ng mga pangalang pamumusong.” (Talata 3.) Kaya ang bilang ng "mga ulo," at salitang "puno ng mga pangalan” ay nagsasama sa lahat ng mga offshoots mula sa Protestantismo at Katolisismo. Kaya ang bilang ng "mga ulo," at salitang "puno ng mga pangalan," ay isinasama ang lahat ng mga offshoots mula sa Protestantismo at Katolisismo. Kung walang binanggit tungkol sa pagiging "puno ng mga pangalan," higit sa pito, at “kulay pula,” na malinaw na nagsasaad na ang bayan ng Diyos ay tinawagang palabas rito, at ang "kulay pula" - sa ilalim ng sumpa na handang mapahamak, ang bilang sa Bibliya na “pitong ulo”, ay maaaring akalain na kasama dito ang mga nagdadala ng mensahe ng Diyos gaya noong panahon ng tulad ng hayop na leopardo sa Apocalipsis 13:1, ang panahon na ang kaniyang nakamamatay na sugat ay gumaling. Kung magkagayon ay hindi maibibigay ang kaibahan sa iglesia “ng mga nagsisitupad ng mga utos ng Dios, at ng pananampalataya kay Jesus” at sa gayon ay sasalungat sa Kasulatan... Rev 12:17