Sabbath Afternoon - August 20
Memory Text:
“Rejoice in the Lord alway: and again I say, Rejoice.” KJV — Philippians 4:4
“Mangagalak kayong lagi sa Panginoon: muli kong sasabihin, Mangagalak kayo.” Philippians 4:4
Today as in Moses’ day many are duplicating the sins of that people: Some are all on fire one day, and all on ice the next. Others praise God to the top of their voices while their ship is smoothly sailing, but when the sea becomes rough and the waves start beating against them, then they see only a man at the wheel, and rather than expecting God to calm the sea they begin to hunt for a jumping off place…
Ngayon tulad noong panahon ni Moises, marami ang naguulit ng mga kasalanan ng bayang iyon: Ang ilan ay tila napakainit isang araw at kalaunan naman ay tila yelo sa panlalamig. Ang iba ay pumupuri sa Diyos nang buong lakas habang ang kanilang barko ay maayos na naglalayag, ngunit kapag ang dagat ay naging maalon at ang mga alon ay nagsimulang humampas sa kanila, tanging ang tao lamang sa likod ng manibela ang kanilang nakikita, at sa halip na umasa sa Diyos na patahimikin ang dagat, ay nagsisimula silang maghanap ng lugar na matatakasan…
Sunday - August 21
Framework for Praise
Philippians 4:4-7
How do you think Paul could have written such things when he himself was sitting in a prison? In this passage, what are the keys to gaining the “peace of God”?
Sa palagay mo, paano kaya naisulat ni Pablo ang gayong mga bagay noong siya mismo ay nakaupo sa isang bilangguan? Sa talatang ito, ano ang mga susi sa pagtatamo ng “kapayapaan ng Diyos”?
“…Often the Christian life is beset by dangers, and duty seems hard to perform. The imagination pictures impending ruin before and bondage or death behind. Yet the voice of God speaks clearly, “Go forward.” We should obey this command, even though our eyes cannot penetrate the darkness, and we feel the cold waves about our feet. The obstacles that hinder our progress will never disappear before a halting, doubting spirit. Those who defer obedience till every shadow of uncertainty disappears and there remains no risk of failure or defeat, will never obey at all. Unbelief whispers, “Let us wait till the obstructions are removed, and we can see our way clearly;” but faith courageously urges an advance, hoping all things, believing all things.” PP 290.2
“…Kadalasan ang buhay Kristiyano ay nababalot ng mga panganib, at ang tungkulin ay tila mahirap gampanan. Ang imahinasyon ay naglalarawan sa nalalapit na kapahamakan at sa pagkaalipin o kamatayan sa likuran. Ngunit malinaw na nagsasalita ang tinig ng Diyos, "Magpatuloy ka." Dapat nating sundin ang utos na ito, kahit na ang ating mga mata ay hindi makakita sa kadiliman, at nararamdaman natin ang malamig na alon sa ating mga paa. Ang mga hadlang sa ating pag-unlad ay hindi kailanman mawawala sa harap ng nag-aalinlangan na espiritu. Yaong mga ipinagpapaliban ang pagsunod hanggang sa mawala ang bawat anino ng kawalan ng katiyakan at anumang pagkakataon na mabigo o matalo ay hindi kailanman susunod. Ang di-paniniwala ay bumubulong, “Maghintay tayo hanggang sa maalis ang mga sagabal, at malinaw nating makita ang ating daan;” ngunit ang pananampalataya ay buong tapang na humihimok ng pagsulong, umaasa sa lahat ng mga bagay, na naniniwala sa lahat ng mga bagay.” PP 290.2
How thankful we ought to be that the Lord is feeding us with “meat in due season”! Though people kill one another by the millions in order to free themselves from the yoke of some other nation, Moses freed ancient Israel without a casualty. We should now know that faith removes mountains, while doubt ruins nations. We should no longer be fools and slow of heart to believe all that the prophets have written (Lu. 24:25) “Believe” was Jesus’ motto, and it should be ours, too. No doubters will ever enter His Kingdom.
Dapat nga tayong magpasalamat na ang Panginoon ay nagpapakain sa atin ng “pagkain sa takdang panahon”! Bagaman ang mga tao ay nagpapatayan ng milyun-milyon upang palayain ang kanilang sarili mula sa pamatok ng ibang bansa, pinalaya ni Moises ang sinaunang Israel nang walang nasawi. Dapat nating malaman ngayon na ang pananampalataya ay nag-aalis ng mga bundok, habang ang pagdududa ay sumisira sa mga bansa. Hindi na tayo dapat maging mga hangal at mabagal sa puso na maniwala sa lahat ng isinulat ng mga propeta (Lu. 24:25) Ang “manampalataya” ay ang ‘motto’ ni Jesus, at ito ay dapat na atin din. Walang sinumang nagdududa ang papasok sa Kanyang Kaharian
Monday - August 22
Praying Down Walls
Joshua 5:13; Joshua 6:20; Hebrews 11:30
What is God trying to teach the Israelites?
Ano ang sinusubukang ituro ng Diyos sa mga Israelita?
“The Captain of the Lord's host communicated only with Joshua. He did not reveal Himself to all the congregation, and it rested with them to believe or doubt the words of Joshua. They could not see the host of angels who attended them under the leadership of the Son of God. They might have reasoned: “How ridiculous, marching daily around the walls of the city, blowing trumpets of rams’ horns. This can have no effect upon those towering fortifications.” But it was to be impressed upon their minds that their strength was not in the wisdom of man, nor in his might, but only in the God of their salvation. God will do great things for those who trust in Him. He will help His believing children in every emergency if they will place their entire confidence in Him and faithfully obey Him.” EP 349.3
“Ang Kapitan ng hukbo ng Panginoon ay nakipag-usap lamang kay Josua. Hindi Niya ipinahayag ang Kanyang sarili sa buong kongregasyon, at iniatang sa kanila na maniwala o mag-alinlangan sa mga salita ni Josua. Hindi nila makita ang hukbo ng mga anghel na dumalo kasama nila sa ilalim ng pamumuno ng Anak ng Diyos. Maaaring mangatuwiran sila: “Nakakatawa, araw-araw na nagmamartsa sa palibot ng mga pader ng lunsod, humihip ng mga trumpeta ng mga sungay ng tupa. Wala itong magiging epekto sa matatayog na kuta.” Ngunit dapat maikintal sa kanilang isipan na ang kanilang lakas ay wala sa karunungan ng tao, ni sa kanyang kapangyarihan, kundi sa Diyos lamang ng kanilang kaligtasan. Gagawa ang Diyos ng mga dakilang bagay para sa mga nagtitiwala sa Kanya. Tutulungan Niya ang Kanyang mananampalataya na mga anak sa bawat kagipitan kung ilalagak nila ang kanilang buong pagtitiwala sa Kanya at tapat na susundin Siya.” EP 349.3
No saints will pray, then wonder if God has heard and answered their prayers. They will know and rejoice in faith that He has heard and answered them in His own way, even though it be entirely contrary to that for which they have prayed. They will do what they can in God’s way, accept the help He provides, and know that it is “better to trust in the Lord than to put confidence in man.” Ps. 118:8.
Walang banal ang magdarasal, pagkatapos ay magtataka kung narinig at sinagot ng Diyos ang kanilang mga panalangin. Malalaman at magagalak sila sa pananampalataya na dininig at sinagot Niya sila sa Kanyang sariling paraan, kahit na ito ay lubos na salungat sa kanilang ipinagdasal. Gagawin nila ang kanilang makakaya sa paraan ng Diyos, tatanggapin ang tulong na ibinibigay Niya, at alam na “mas mabuti na magtiwala sa Panginoon kaysa magtiwala sa tao.” Ps. 118:8
Tuesday - August 23
The Life of Praise
Psalm 145
What are the reasons David gives for praising God? In what ways should the words of this psalm be your own?
Ano ang mga dahilan na ibinigay ni David sa pagpuri sa Diyos? Sa anong mga paraan mo dapat maangkin ang mga awit na ito?
“We had daily conflicts with the powers of darkness, but we did not yield our faith or become in the least discouraged. My husband, because of disease, was desponding, and Satan's temptations seemed to greatly disturb his mind. But we had no thought of being overcome by the enemy. No less than three times a day we presented his case to the Great Physician, who can heal both soul and body. Every season of prayer was to us very precious; on every occasion we had special manifestations of the light and love of God. While pleading with God in my husband's behalf one evening at Brother Haskell's, the Lord seemed to be among us in very deed. It was a season never to be forgotten. The room seemed to be lighted up with the presence of angels. We praised the Lord with our hearts and voices. One blind sister present said: “Is this a vision? is this heaven?” Our hearts were in such close communion with God that we felt the hallowed hours too sacred to be slept away. We retired to rest; but nearly the entire night was passed in talking and meditating upon the goodness and love of God, and in glorifying Him with rejoicing.” 4T 282.1
“Nagkakaroon kami ng pakikipaglaban sa mga kapangyarihan ng kadiliman sa araw-araw, ngunit hindi kami bumibitaw sa aming pananampalataya o nasiraan man ng loob. Ang aking asawa, dahil sa sakit, ay nanlulumo, at ang mga tukso ni Satanas ay tila lubhang gumugulo sa kanyang isipan. Ngunit hindi namin inisip na madaig ng kalaban. Hindi bababa sa tatlong beses sa isang araw ay itinataas namin ang kanyang kaso sa Dakilang Manggagamot, na makapagpapagaling ng kaluluwa at katawan. Ang bawat panahon ng panalangin ay napakahalaga sa amin; sa bawat pagkakataon ay nagkakaroon kami ng espesyal na pagpapakita ng liwanag at pag-ibig ng Diyos. Habang nagsusumamo sa Diyos para sa aking asawa isang gabi sa bahay ni Brother Haskell, ang Panginoon ay tila kasama namin sa gawaing yaon. Ito ay isang panahon na hinding-hindi malilimutan. Tila naliliwanagan ang silid sa presensya ng mga anghel. Pinuri namin ang Panginoon sa aming mga puso at tinig. Isang bulag na kapatid na babae na naroroon ang nagsabi: “Ito ba ay isang pangitain? langit ba ito?" Ang aming mga puso ay nasa napakalapit na pakikipag-isa sa Diyos na nadama namin na ang mga banal na oras ay napakasagrado para itulog. Kami ay nagpahinga; ngunit halos buong gabi ay lumipas sa pakikipag-usap at pagninilay-nilay sa kabutihan at pag-ibig ng Diyos, at sa pagluwalhati sa Kanya nang may kagalakan.” 4T 282.1
Wednesday - August 24
A Witness Who Convicts
Acts 16:16-34
What’s the basic message here for us?
Ano ang pangunahing mensahe dito para sa atin?
“Terrible is the struggle that takes place between the forces of good and of evil in important centers where the messengers of truth are called upon to labor. “We wrestle not against flesh and blood,” declares Paul, “but against principalities, against powers, against the rulers of the darkness of this world.” Ephesians 6:12. Till the close of time there will be a conflict between the church of God and those who are under the control of evil angels. AA 219.1
“Kakila-kilabot ang pakikibaka na nagaganap sa pagitan ng mga puwersa ng mabuti at ng kasamaan sa mga mahahalagang sentro kung saan ang mga mensahero ng katotohanan ay tinawag na gumawa. “Hindi tayo nakikibaka laban sa laman at dugo,” ang sabi ni Pablo, “kundi laban sa mga pamunuan, laban sa mga kapangyarihan, laban sa mga pinuno ng kadiliman ng sanlibutang ito.” Efeso 6:12 . Hanggang sa pagtatapos ng panahon ay magkakaroon ng tunggalian sa pagitan ng iglesia ng Diyos at ng mga nasa ilalim ng kontrol ng masasamang anghel. AA 219.1
“The early Christians were often called to meet the powers of darkness face to face. By sophistry and by persecution the enemy endeavored to turn them from the true faith. At the present time, when the end of all things earthly is rapidly approaching, Satan is putting forth desperate efforts to ensnare the world. He is devising many plans to occupy minds and to divert attention from the truths essential to salvation. In every city his agencies are busily organizing into parties those who are opposed to the law of God. The archdeceiver is at work to introduce elements of confusion and rebellion, and men are being fired with a zeal that is not according to knowledge. AA 219.2
“Ang mga sinaunang Kristiyano ay madalas na tinawag upang harapin ng mukhaan ang mga kapangyarihan ng kadiliman. Sa pamamagitan ng panlilinlang at pag-uusig, ang kaaway ay nagsikap na ilayo sila sa tunay na pananampalataya. Sa kasalukuyang panahon, kapag ang katapusan ng lahat ng bagay sa lupa ay mabilis na nalalapit, si Satanas ay nagsusumikap upang siloin ang mundo. Gumagawa siya ng maraming mga plano upang sakupin ang mga isipan at ilihis ang atensyon mula sa mga katotohanang kinakailangan sa kaligtasan. Sa bawat lungsod ang kanyang mga ahensya ay abalang nag-oorganisa sa mga partido na mga sumasalungat sa batas ng Diyos. Ang punong manlilinlang ay kumikilos upang ipakilala ang mga elemento ng kalituhan at paghihimagsik, at ang mga tao ay nagkakaroon ng kasigasigan na hindi ayon sa kaalaman. AA 219.2
“Wickedness is reaching a height never before attained, and yet many ministers of the gospel are crying, “Peace and safety.” But God's faithful messengers are to go steadily forward with their work. Clothed with the panoply of heaven, they are to advance fearlessly and victoriously, never ceasing their warfare until every soul within their reach shall have received the message of truth for this time.” AA 220.1
“ Ang kasamaan ay umaabot sa taas na hindi pa natamo noon, gayunpaman maraming ministro ng ebanghelyo ang sumisigaw, “Kapayapaan at kaligtasan.” Ngunit ang tapat na mga mensahero ng Diyos ay dapat na patuloy na sumulong sa kanilang gawain. Nababalutan ng kamangha-manghang kalangitan, sila ay dapat sumulong nang walang takot at matagumpay, hindi titigil sa kanilang pakikidigma hanggang sa ang bawat kaluluwang maabot nila ay makatanggap ng mensahe ng katotohanan para sa panahong ito.” AA 220.1
Thursday - August 25
A Weapon that Conquers
2 Chronicles 20:1-30
When you see a “vast army” approaching, what is your instinctive reaction? What can you learn about dealing with overwhelming opposition?
Kapag iyong nakita ang isang "malaking hukbo" na papalapit, ano ang iyong likas na reaksyon? Ano ang matututuhan mo tungkol sa pagharap sa napakatinding pagsalungat?
“It was a singular way of going to battle against the enemy's army—praising the Lord with singing, and exalting the God of Israel. This was their battle song. They possessed the beauty of holiness. If more praising of God were engaged in now, hope and courage and faith would steadily increase. And would not this strengthen the hands of the valiant soldiers who today are standing in defense of truth?” PK 202.1
“Ito ay isang natatanging paraan ng pakikipaglaban sa hukbo ng kaaway—pagpupuri sa Panginoon sa pag-awit at pagdakila sa Diyos ng Israel. Ito ang kanilang awiting pangdigma. Taglay nila ang kagandahan ng kabanalan. Kung mas maraming pagpupuri sa Diyos ang gagawin ngayon, ang pag-asa at lakas ng loob at pananampalataya ay patuloy na lalago. At hindi ba ito makapagpapalakas sa mga kamay ng magigiting na kawal na nakatayo ngayon sa pagtatanggol sa katotohanan?” PK 202.1
“God was the strength of Judah in this crisis, and He is the strength of His people today. We are not to trust in princes, or to set men in the place of God. We are to remember that human beings are fallible and erring, and that He who has all power is our strong tower of defense. In every emergency we are to feel that the battle is His. His resources are limitless, and apparent impossibilities will make the victory all the greater.” PK 202.4
“Ang Diyos ang lakas ng Juda sa krisis na ito, at Siya ang lakas ng Kanyang bayan ngayon. Hindi tayo dapat magtiwala sa mga prinsipe, o magtakda ng mga tao sa lugar ng Diyos. Dapat nating tandaan na ang mga tao ay nagkakamali, at Siya na may taglay ng lahat ng kapangyarihan ay ang ating matibay na tore ng depensa. Sa bawat kagipitan ay dapat nating madama na ang labanan ay sa Kanya. Ang kanyang kakayahan ay walang limitasyon, at ang mga imposibleng bagay ay magdudulot ng higit na tagumpay." PK 202.4
“Through the faith of Judah's ruler and of his armies “the fear of God was on all the kingdoms of those countries, when they had heard that the Lord fought against the enemies of Israel. So the realm of Jehoshaphat was quiet: for his God gave him rest.” 2 Chronicles 20:29, 30.” PK 203.5
“Sa pamamagitan ng pananampalataya ng pinuno ng Juda at ng kanyang mga hukbo “ang pagkatakot sa Diyos ay nasa lahat ng kaharian ng mga lupaing iyon, nang kanilang mabalitaan na ang Panginoon ay nakipaglaban sa mga kaaway ng Israel. Kaya't ang kaharian ni Josaphat ay tahimik: sapagka't binigyan siya ng kaniyang Dios ng kapahingahan." 2 Cronica 20:29, 30 .” PK 203.5
Friday - August 26
Further Study
“The officers who were sent to take Jesus reported that never man spake like this man. But the reason of this was that never man lived like this man; for if he had not so lived, he could not so have spoken. His words bore with them a convincing power, because they came from a heart pure and holy, full of love and sympathy, beneficence and truth. There is eloquence beyond that of words, in the quiet, consistent life of a pure, true Christian. We shall have temptations as long as we are in this world, but instead of injuring us, they will only turn to our advantage, if resisted. The bounds are placed where Satan cannot pass. He may prepare the furnace, but instead of working injury, it will only consume the dross, and bring forth the gold of the character, purer than before the trial.” GW92 244.1
“Ang mga opisyal na isinugo upang kunin si Jesus ay nag-ulat na hindi kailanman sila nakasumpong ng tao na nagsalita tulad ng taong ito. Ngunit ang dahilan nito ay hindi kailanman nabuhay ang tao tulad ng taong ito; sapagkat kung hindi siya nabuhay nang gayon, hindi siya makakapagsalita ng gayon. Ang Kanyang mga salita ay nagdala sa kanila ng isang nakakukumbinsi na kapangyarihan, dahil sila ay nagmula sa isang pusong dalisay at banal, puno ng pagmamahal at pakikiramay, kabutihan at katotohanan. Mayroong mahusay na pagsasalita na higit pa sa mga salita, ang tahimik at hindi nagbabagong dalisay na pamumuhay, at tunay na pagiging Kristiyano. Magkakaroon tayo ng mga tukso hangga't tayo ay nasa mundong ito, ngunit sa halip na tayo ay masaktan, sila ay magbabalik lamang sa ating kalamangan, kung ito’y ating mapagtagumpayan. Ang mga hangganan ay inilalagay kung saan hindi makadaan si Satanas. Maaari niyang ihanda ang hurno, ngunit sa halip na gumawa ng pinsala, kakainin lamang nito ang dumi, at ilalabas ang ginto ng katangian, na mas dalisay kaysa ng hindi pa dumating ang pagsubok.” GW92 244.1